και ο κλήρος πέφτει ...


  Άργησα αλλά δεν το ξέχασα , να μην το καθυστερώ περισσότερο λοιπόν! Ευχαριστώ πολύ όσους διαβάσατε αλλά και ευχηθήκατε στην ανάρτηση μου  Γράμμα στον Αγ.Βασίλη , μια ευχή & 3 δωράκια

 Roadartist ,  Σοφία , Γιάννα ,JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS  , big mama , Ειρηνη Σ , mara , Katerina Νίκη , Ανθούλα  και KANTHAR0S να σας καλώς ορίσω  όλους στο σπίτι μου ... μιας και  προσπαθώντας να φανταστώ τη μορφή του καθένα - καθεμιάς ξεχωριστά ή να σας φέρω στο μυαλό μου κάποιες από τις κοπέλες που ήδη γνωρίζω ,
ουσιαστικά ήσασταν εδώ! :-)







Να λοιπόν ποιοι θα παραλάβουν τα  3 δωράκια :

 Ειρηνη Σ το cd Λιλιπούπολη

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS  το  παραμύθι

και η Roadartist το εικονογραφημένο βιβλιαράκι

Καλή ακρόαση και καλή ανάγνωση! :-)





Κολοκυθόσουπα γιορτινή!



Υλικά

1 κιλό κολοκύθα γλυκιά , καθαρισμένη και  κομμένη με κύβους
50 ml  ελαιόλαδο
50 γρ βούτυρο
500 γρ κρεμμύδια σε λεπτές φέτες
800 γρ ζωμό κοτόπουλου
80 γρ μαύρη ζάχαρη
25 ml μηλόξιδο
100 ml κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντιγί
αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι




Ετοιμασία

Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και το βούτυρο , προσθέτουμε τα κρεμμύδια , τα αλατίζουμε και τα ιδρώνουμε καλά.

Προσθέτουμε την κολοκύθα και αλατίζουμε , ιδρώνουμε μέχρι να μαλακώσει καλά.

Κατόπιν προσθέτουμε το ζωμό , τη ζάχαρη το ξίδι και σιγοβράζουμε μέχρι η κολοκύθα να μαλακώσει εντελώς.


Αλέθουμε τα υλικά στο μπλέντερ πολύ καλά και τα περνάμε απο σήτα.

Σερβίρουμε τη σούπα ζεστή γαρνίροντας με τη χτυπημέη κρέμα γάλακτος και πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.




Καλή επιτυχία!

Είναι μια συνταγή του κ.Γιάννη  Λουκάκου

Πως να ψήσουμε στην εντέλεια μια απλή γαλοπούλα!



Υλικά

1 γαλοπούλα (5-7κιλά)
2 καρότα
2 κρεμμύδια
3-4 σκελίδες σκόρδο
1 φινόκιο
3-6 κ.σ βούτυρο (ανάλογα με το μέγεθος της γαλοπούλας)
αλάτι & πιπέρι
άκαυστος σπάγκος

Για την σάλτσα

1 λίτρο ζωμό κότας
1/2 φλ νερό
3 κ.σ κορνφλάουρ
1 φλ κρασί μαυροδάφνη
αλάτι & πιπέρι

Ετοιμασία

 Πλένουμε τη γαλοπούλα και αφαιρούμε τα εντόσθια.

Καθαρίζουμε τα καρότα και τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε χοντρα κομμάτια.
Ξεφλουδίζουμε το σκόρδο και κόβουμε το φινόκιο σε χοντρα κομμάτια.
Με αυτά τα υλικά γεμίζουμε την κοιλιά της γαλοπούλας - δεν είναι γέμιση -
αλλά δίνουν πολύ ωραία γεύση στη γαλοπούλα  καθώς ψήνεται.

Δένουμε τα πόδια της γαλοπούλας σε τον σπάγκο , για να μην ανοίξουν
κατά το ψήσιμο και ανάβουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς κελσίου.

Τοποθετούμε την γαλοπούλα σε σχάρα η οποία χωράει μέσα σ'ένα μεγαλύτερο ταψι.
Έτσι ο ζωμός της γαλοπούλας θα πέφτει στο ταψί χωρίς το φαγητό μας να "κολυμπάει"
στο λίπος καθώς μαγειρεύεται.

Λιώνουμε το βούτυρο και αλείφουμε την γαλοπούλα.
Την βάζουμε στο φούρνο και κάθε 30 λεπτά αλέιφουμε με επιπλέον λιωμένο βούτυρο
και με λίγο ζωμό απο αυτό που πέφτει στο ταψί.
Η γαλοπούλα χρειάζετε 22 περίπου λεπτά ψήσιμο ανά κιλό αν δεν είναι "βαριά" γεμισμένη.
Αν την γεμίσουμε παραδοσιακά τότε θέλει 25-30 λεπτά/κιλό.

Ετοιμασία για την σάλτσα

Απο το ταψί που έχει ψηθεί η γαλοπούλα αφαιρούμε με ένα κουτάλι το λίπος απο το ζωμό.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το ζωμό απο το ταψί και το 1 λίτρο ζωμό κότας.
Βράζουμε και ανακατεύουμε συνχρόνως για 5-7 λεπτά σε σιγανή φωτιά.
Διαλύουμε 3 κουταλιές κορνφλάουρ σε 1/2 φλ νερό και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα
ανακατεύοντας συνέχεια με ένα σύρμα. Βράζουμε για 2 λεπτά.
Προσθέτουμε 1 φλ μαυροδάφνη , λίγο αλάτι , πιπέρι και βράζουμε ακόμα λίγο
για να εξατμηστεί το οινόπνευμα.
Η σάλτσα μας είναι έτοιμη!

Καλή επιτυχία!







Η Παέγια της Μαρίας!



Η μοναδική Μαρία Γκάνε , φίλη μου που τα τελευταία χρόνια ζεί στην Μαδρίτη 
μοιράζετε μαζί μας μια συνταγή για Παέγια!

Για την ακρίβεια μας γράφει :

Η Παέγια γινεται με πολλους τροπους.
Η μονο με θαλασσινα ή αναμικτα θαλασσινα και κρεας.
Εγω προτιμω την θαλασσινη.


Χρειαζόμαστε

Μια ποικιλια θαλασσινων(καλαμαρακια,γαριδες,καραβιδες,μυδια κτλ)
1 πιπεριά Φλωρίνης, τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη
1 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδου, λιωμένες
2 φλιτζ. τσαγιού ρύζι νυχάκι
2 μέτριες ντομάτες, σε μικρά κυβάκια
1 φλιτζ. τσαγιού αρακάς, κατεψυγμένος
5-6 στήμονες απο κρόκο Κοζάνης
1/2φλιτζ κρασί λευκό
ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι
ζεστό νερό περίπου 500μλ ή το ζωμό που έβρασαν οι γαρίδες μας (αν είναι φρέσκες)




Ετοιμασία
Σωταρουμε το κρεμμυδι με το σκορδο σε λιγο ελαιόλαδο.
Ριχνουμε τα θαλασσινα εκτος απο γαριδες-καραβιδες που θελουν λιγο ψησιμο στο τελος.
Σβήνουμε με κρασακι.Αφήνουμε 5 λεπτά.
Μετά ρίχνουμε την ντομάτα,τις πιπεριές,τον κρόκο και τον αρακά.Προθέτουμε το ρύζι και ζεστό νερό.Απο την στιγμή που θα πάρει βράση το φαγητό μας , χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε για  ακόμα δέκα λεπτά. Περίπου 3-4 λεπτά πριν γίνει το φαγητό μας προσθέτουμε τις γαρίδες-καραβίδες.


Καλή επιτυχία!


Μαράκι σε ευχαριστώ πολύ!

Το 2010 σε φωτογραφίες ...........

2010 in photos (part 1 of 3)



As the year 2010 approaches its last few days, it's time to look back on the previous 12 months. In the first third of 2010, Millions of gallons of oil spewed into the Gulf of Mexico, several massive earthquakes wreaked havoc worldwide, Vancouver hosted a successful Winter Olympics, and so much more. Each photo tells its own tale, weaving together into the larger story of 2010. This is a multi-entry story, 120 photographs over three days. Please watch for part 2 and part 3 tomorrow and the next day. (40 photos total)
 
 

http://www.boston.com/bigpicture/2010/12/2010_in_photos_part_1_of_3.html

Μελομακάρονα μπουκίτσες!


Η συνταγή είναι της φίλης  Μαίρης ,απο τα πιο νοστιμα μελομακάρονα που έχω φτιάξει!  Έκοψα την ζύμη με στρογγυλό κουπατ , μαλιστα χρησιμοποίησα ένα σουρωτήρι μπάλα και τα έκανα μικρά σαν μπουκίτσες!



Υλικά

2 φλ. ηλιέλαιο ή καλαμποκέλαιο
½ φλ. χυμό πορτοκαλιού
½ φλ. κονιάκ
1 κ.γ. γαρύφαλλο κοπανισμένο
2 κ.σ. κανέλλα
2 βανίλιες
ξύσμα από 2 πορτοκάλια κι 1 λεμόνι (κατά προτίμηση βιολογικά)
1 κ.γ. σόδα
1/4 φλ. ζάχαρη
2 φλ. σιμιγδάλι ψιλό (Αγ. Γεωργίου)(340 g)
4 – 4 ½ φλ. αλεύρι "μάνα" κίτρινο κοσκινισμένο μαζί με το μπέικιν ( ακριβώς 480 γραμ.)
2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ.γ. αλάτι


Ετοιμασία

Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε τα υγρά με τα αρωματικά, διαλύουμε τη σόδα και τη ζάχαρη και προσθέτουμε το σιμιγδάλι. Το αφήνουμε λίγο να απορροφήσει όσα υγρά μπορεί (αν δεν το κάνουμε και ρίξουμε αμέσως το αλεύρι θα νομίσουμε ότι χρειάζεται περισσότερο αλεύρι ... ολέθριο το αποτέλεσμα...)

Στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν.

Η ζύμη θα πρέπει να είναι μαλακή, μόλις να πλάθεται και όταν μένει λίγο να βγάζει κάπως το λάδι. Αν είναι πιο σφιχτή τα μελομακάρονα θα γίνουν σκληρά και δεν θα απορροφούν το σιρόπι. Αν γίνει πολύ μαλακή τα μελομακάρονα θα σκάνε και θα διαλύονται. Το ιδανικό είναι να σκάνε πολύ λίγο στο ψήσιμο.

Υπολογίστε περίπου 15-16 ml ζύμης για κάθε μελομακάρονο (κουτάλι μεζούρα). Ξεγελάνε στο μάτι και φαίνονται μικρά αλλά όταν ψήνονται φουσκώνουν και απλώνουν. Μην τα κάνετε μεγαλύτερα, αν δεν θέλετε μέγεθος "παντόφλας"....

Τα πλάθουμε σαν χοντρά δάχτυλα κυλινδρικά, καθώς ψήνονται το σχήμα τους πλαταίνει. Τοποθετούμε στη λαμαρίνα του φούρνου λαδόχαρτο και τα ψήνουμε στους 175ο C για 25 λεπτά.


Σιρόπι

2 ½ φλ. ζάχαρη
1 ½ φλ. μέλι
4 φλ. νερό

Αφήνετε το σιρόπι να βράσει 2-3 λεπτά ενώ το ξαφρίζετε με τρυπητή κουτάλα σε μέτρια φωτιά.
Στρώνετε τα μελομακάρονα σε ένα-δύο ταψιά, κοντά το ένα στο άλλο. Ρίχνετε πάνω σε κρύα μελομακάρονα το βραστό σιρόπι. Σε 3 περίπου λεπτά τα γυρίζουμε ανάποδα. Τα γυρίζουμε άλλες δύο φορές και τα αφήνετε να κρυώσουν ανάποδα.
Ετοιμάζετε το καρύδι χοντροτριμμένο και βουτάτε ένα-ένα τα μελομακάρονα στο καρύδι για να κολλήσει πάνω τους.Έτσι τα καρύδια μένουν στο μελομακάρονο κι όχι στην πιατέλα...

Καλή επιτυχία!

Η λέξη της εβδομάδας από τα 24γράμματα: Τα μελομακάρονα, τα μακαρόνια και ο μακαρίτης. Υπάρχει ετυμολογική σχέση ανάμεσα τους;

Παρουσίαση με λίγα λόγια: Είναι εύκολο να συνδυάσουμε την ετυμολογία του χριστουγεννιάτικου παραδοσιακού γλυκίσματος, του μελομακάρονου, από τις λέξεις: μέλι + μακαρόνι. Μη ψάξετε, όμως, να βρείτε ομοιότητα σχήματος ανάμεσα στα μακαρόνια και τα μελομακάρονα. Ψάχνοντας προσεκτικά σε ελληνικά και ξένα λεξικά θα βρείτε την εκδοχή ότι η λέξη “μακαρόνι” παράγεται από τη μεσ. ελληνική λέξη μακαρωνία” (: νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά). Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη μακαρία”, που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του μελομακάρονου, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία. Στους νεότερους χρόνους ένα γλύκισμα που έμοιαζε με τη μακαρία βουτήχτηκε στο μέλι και γι αυτό ονομάστηκε μελομακάρονο. Οι Ιταλοί, έθνος με παράλληλο πολιτισμό, διατήρησαν τη λέξη μακαρωνία στη λέξη maccarone (: μακαρόνι). (Στα 24grammata.com θα βρείτε τη σχετική βιβλιογραφία και φωτογραφίες). Οι Έλληνες συνέχισαν, τουλάχιστον, για τρεις χιλιάδες χρόνια να χρησιμοποιούν λέξεις, όπως: μακάρι, μακάριος, μακαρίτης, μακαριστός και τελευταία, μακαρονάς, μακαρονάδα και άλλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1500 μ.Χ γίνεται γνωστό στη Γαλλία και αργότερα στην Αγγλία ένα αμυγδαλωτό μπισκότο, κάτι σαν το δικό μας “εργολάβο”, με το όνομα “macaroon” (Γιώργος Δαμιανός)

 Για περισσότερα στο: 24grammata.com


Γαρίδες πιλάφι με κονιάκ



Υλικά

1 ½ φλ ρύζι για πιλάφι
½ κιλό γαρίδες καθαρισμένες και βρασμένες
1 φλ ελαιόλαδο
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
¾ φλ κρασί λευκό
Ζωμό που έβρασαν οι γαρίδες
2 φύλλα δάφνης
½ φλ πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη
2 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες
2 κ .σ μαϊντανό ψιλοκομμένο
Αλάτι & πιπέρι


Ετοιμασία

Σοτάρουμε με το μισό λάδι το κρεμμύδι , προσθέτουμε το ρύζι , ανακατεύουμε
και σοτάρουμε ελαφρά.

Σβήνουμε με τη μισή ποσότητα κρασιού και προσθέτουμε 3 φλιτζάνια ζωμό και τη δάφνη. Σιγοβράζουμε και προσθέτουμε λίγο-λίγο   και άλλο ζωμό αν χρειαστεί

Αποσύρουμε από την φωτιά πριν σωθεί όλος ο ζωμός.
Βάζουμε σε τηγάνι το υπόλοιπο λάδι να ζεσταθεί και ρίχνουμε την πιπεριά
και το σκόρδο να μαραθούν.
Κρατάμε 3-4 γαρίδες για το γαρνίρισμα και προσθέτουμε στο τηγάνι τις υπόλοιπες ψιλοκομμένες. Σβήνουμε με το υπόλοιπο κρασί , προσθέτουμε το κονιάκ και το μαϊντανό αφήνουμε να πάρουν μερικές βράσεις και ρίχνουμε τη σάλτσα στο πιλάφι.

Βράζουμε σε σιγανή φωτιά και ανακατεύουμε ελαφρά μέχρι να πήξει.
Σερβίρουμε το πιλάφι σε πιατέλα και γαρνίρουμε με τις γαρίδες που έχουμε κρατήσει.


Καλη επιτυχία!

Η συνταγή είναι απο βιβλίο της κ.Σοφιά Σκούρα