Κοτόπιτα με πιπεριές , τυρί και μανιτάρια!



Υλικά

1 κοτόπουλο , βρασμένο και ξεκοκαλιασμένο , κομμένο σε κυβάκια
1/2 κιλό φύλλο για πίτες
1 φλ φέτα τριμμένη
1 1/2 φλ μανιτάρια σε φέτες
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 πιπεριές πράσινες κομμένες σε κύβους
1 πιπεριά κόκκινη κομμένη σε κύβους
1/2 φλ μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 αβγά χτυπημένα
1/2 φλ ελαιόλαδο
3 κ.σ βούτυρο
1/3 φλ κρασί λευκό
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
αλάτι ,πιπέρι
1 κρόκο αυγού ανακατεμένο με 2 κ.σ νερό
σουσάμι για πασπάλισμα

Ετοιμασία

Ξεκινάμε ετοιμάζοντας την γέμιση.
Σοτάρουμε σε βαθύ τηγάνι , με 3 κ.σ ελαιόλαδο , τις πιπεριές και το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσουν.

Προσθέτουμε τα μανιτάρια και σοτάρουμε μεχρι να πιούν τα υγρά τους.
Προσθέτουμε το κοτόπουλο σβήνουμε με το κρασί και κατεβάζουμε το μείγμα απο την φωτιά.

Προσθέτουμε το τυρί , το μαϊντανό , αλάτι και πιπέρι και τα αβγά και ανακατεύουμε καλά.

Ανακατεύουμε το υπόλοιπο λάδι με το βούτυρο και με αυτό θα αλείψουμε τα φύλλα μας.

Σε λαδωμένο σκεύος στρώνουμε τα μισά φύλλα , αλείφοντας ενδιάμεσα με το μείγμα λάδιου-βουτύρου. Στρώνουμε ομοιόμορφα τη γέμιση και συνεχίζουμε να στρώνουμε τα υπολοιπα φύλλα.


Στο τελευταίο φύλλο διπλώνουμε μέσα στις άκρες του σκεύους μετο πινέλo και χαράζουμε την πίτα μας σε κομμάτια.


Αλείφουμε την επιφάνεια με τον κρόκο αβγού και πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 1 ώρα. Αν πάρει πλύ χρώμα κατά την διάρκεια του ψησίματος σκεπάζουμε με ένα αλουμινόχαρτο.


Καλή επιτυχία!

*Η συνταγή είναι δημοσιευμένη στο περιοδικό olive (Δεκ.2009)


Εκεί όπου τα παιδιά ονειρεύονται ...

Σε ένθετο χτεσινής εφημερίδας , υπάρχει ενα αφιέρωμα στο
βραβευμένο λεύκωμα "Where children sleep" ...
οι φωτογραφίες ξαφνιάζουν , καθώς παρουσιάζουν παιδικά υπνοδωμάτια απο όλο τον κόσμο!



φωτογραφίες απο τον  James Mollison (  http://www.jamesmollison.com/project_apes.php ) 

παιδικές κρεβατοκάμαρες  σε τοποθεσίες από τις χωματερές στην Καμπότζη για μεγάλα σπίτια στο Κεντάκι, παρουσιάζουν έντονα, μάθημα της ανισότητας

δείτε εδώ τις φωτογραφίες :


“Περί Μαγειρικής”




“Περί Μαγειρικής”



Ομαδική έκθεση
Επιμέλεια: Μπία Παπαδοπούλου
10 Ιανουαρίου 2011 έως 2 Φεβρουαρίου 2011
Εγκαινιάζεται στις 10 Ιανουαρίου 2011 στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, στην Ακρόπολη, η ομαδική έκθεση με τίτλο «Περί μαγειρικής» που επιμελείται η ιστορικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου.
Συμμετέχουν οι: Μανώλης Αναστασάκος, Μαργαρίτα Βασιλάκου, Steffi Jungling, Μανώλης Ζαχαριουδάκης, Γιάννης Ζιώγας, Χάρης Κοντοσφύρης, Γιώργος Κυπρής, Ανδρέας Λόλης, Χάρης Μαύρος, Δέσποινα Πανταζοπούλου, Λία Πέτρου, Γιάννης Στεφανάκις, Slobodanka Stupar, Έρση Χατζηαργυρού, Θεοδώρα Χωραφά,

H τροφή, το ποτό αλλά και τα αξεσουάρ του τραπεζιού και της κουζίνας γίνονται πηγή έμπνευσης ή μετατρέπονται ευρηματικά σε πρώτη ύλη σε εικαστικά έργα που απευθύνονται και στις πέντε αισθήσεις. Παρουσιάζονται πίνακες ζωγραφικής, εγκαταστάσεις, κατασκευές, φωτογραφίες, εικαστικά χρηστικά κεραμικά, ένα βίντεο και ένα καλλιτεχνικό δρώμενο στον πεζόδρομο της οδού Λεμπέση τη βραδιά των εγκαινίων.
Παράλληλα, θα υλοποιηθεί μια πρωτότυπη συνεργασία μεταξύ του Τεχνοχώρου και πέντε γνωστών εστιατορίων της Αθήνας στον Κεραμικό, το Καλλιμάρμαρο και την περιοχή της Ακρόπολης και ενός ζαχαροπλαστείου στο Περιστέρι. Οι εξω-καλλιτεχνικοί, γαστρονομικοί χώροι που απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια θα φιλοξενήσουν κατά τη διάρκεια της έκθεσης έργα των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, τροποποιώντας εφήμερα το αισθητικό τους περιβάλλον. Η τέχνη, η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική βαδίζουν χέρι-χέρι .


Η σαλάτα της Βίκης!



Το Σάββατο η φίλη Βίκυ γιόρτασε τον γιο της , τον κούκλο Γιαννάκη!
Ανάμεσα στα τόσα υπέροχα φαγητά που είχε ετοιμάσει
ήταν και μια σαλάτα λαχανικών!
Περίμενα πως πως να τελειώσει την ετοιμασία της και να
την αφήσει επιτέλους στον μπουφέ!
Τελικά άξιζε και με το παραπάνω η αναμονή!
Βικάκι μου συγχαρητήρια :-) ευχαριστούμε και πάλι για το
πολύ όμορφο βράδυ που περάσαμε μαζί σας!


Υλικά

2 φλιτζανάκια του καφέ ρύζι
3 φλιτζάνια ανάμεικτα λαχανικά κατεψυγμένα
3 ντομάτες μέτριες ξεφλουδισμένες και κομμένες σε καρεδάκια
1 αγγούρι κομμένο σε καρεδάκια
2 κρεμμυδάκια φρέσκα κομμένα σε ροδέλες
1 κ.σ μαϊντανό ψιλοκομμένο
4 κ.σ μαγιονέζα
1 κ.σ μουστάρδα
2 κ.σ κέτσαπ
2 κ.σ τριμμένη παρμεζάνα
1 κ.γ ξύδι μπαλσάμικο
2-3 κ.σ ελαιόλαδο
αλάτι & πιπέρι

Ετοιμασία

Σε αλατισμένο νερό βράζουμε τα κατεψυγμένα λαχανικά και το ρύζι.

Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε την την ντομάτα , το αγγούρι ,
το φρέσκο κρεμμυδάκι και το ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Σουρώνουμε τα λαχανικά με το ρύζι και τα προσθέτουμε και αυτά στη ντοματοσαλάτα.
Αλατοπιπερώνουμε ανακατεύουμε καλά.

Προσθέτουμε τη μαγιονέζα , τη μουστάρδα , τη κέτσαπ , το ελαιόλαδο και την τριμμένη παρμεζάνα. Ανακατεύουμε πάλι να αναμιχθούν οι γεύσεις και τα αρώματα και σερβίρουμε!


Καλή επιτυχία!





Τσίζ κέικ στο φούρνο!


Το πιο νόστιμο ζεστό τσίζ κείκ
που έχετε δοκιμάσει!





Υλικά για την κρέμα

 
4 αυγά  και  2 ασπράδια αυγών
1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
600γρ τυρί κρέμα
4 κ.σ. αλεύρι 
2 βανίλιες
250 γρ κατεψυγμένα κεράσια ή βατόμουρα ή φράουλες ή μυρτιλα
(οτι γεύση μας αρέσει)

Υλικά για την βάση σοκολάτας

2 φλ. αλεύρι
2 κ.γ μπέικιν πάουντερ
2 κρόκους αυγών 
1 φλ. ζάχαρη άχνη
3 κ.σ σκόνη κακάο
150 γρ βούτυρο 

Υλικά για την διακόσμηση

50γρ κατεψυγμένα κεράσια
2 κ.σ χυμό πορτοκάλι
άχνη ζάχαρη


Ετοιμασία  

Ξεκινάμε φτιάχνοντας την βάση.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη.

Βουτυρώνουμε μια στρογγυλή φόρμα με αφαιρούμενη βάση και στρώνουμε καλά την ζύμη μας στο πάτο της φόρμας.




Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά για την κρέμα μας , εκτός από το αλεύρι στο οποίο έχουμε ανακατέψει τα κεράσια και το προσθέτουμε σιγά σιγά στο τέλος στο μείγμα κρέμας τυριού.

Αδειάζουμε το μείγμα στην φόρμα μας , πάνω από την σοκολατένια βάση και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 1 ώρα.



Ελέγχουμε με μια οδοντογλυφίδα αν έχει ψηθεί καλά , πριν βγάλουμε από το φούρνο και αν χρειάζεται ψήνουμε για ακόμα λίγο.

Ετοιμάζουμε τα υλικά για την διακόσμηση του κέικ μας , σε τηγάνι βάζουμε τα κεράσια , προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού και σιγοβράζουμε μέχρι να δέσουν ελαφρά τα υγρά από τα κεράσια και ο χυμός πορτοκαλιού.

Αφήνουμε το μείγμα μας να κρυώσει.
Μόλις το κέικ μας βγει από το φούρνο , περιχύνουμε με το σιρόπι και τα κεράσια , πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη και αφήνουμε να κρυώσει. Βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα και σερβίρουμε.




Καλή επιτυχία!





Τρουφάκια : εύκολα , γρήγορα πεντανόστιμα!


Υλικά

1 πακέτο μπισκότα τριμμένα πτι-μπερ
200 γρ κουβερτουρα
200 ml κρεμα γαλακτος
1 φλ ζαχαρη αχνη
3 κ.σουπας λικερ αμαρέτο
1/2 φλ ψιλοτριμέννα αμύγδαλα (ψίχα)
κακάο και ζάχαρη άχνη για το πασπαλισμα

Ετοιμασία

Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε την κρέμα γάλακτος ,
προσθέτουμε την κουβερτούρα κομμένη σε κομμάτια
 και ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει καλά.

Κατεβάζουμε απο την φωτιά και προσθέτουμε το λικέρ
την άχνη ζάχαρη , τα τριμμένα μπισκότα και τα αμύγδαλα.

Ανακατεύουμε πολύ καλά.
Αφήνουμε το μείγμα μας να κρυώσει και
μετά βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιτον 1 ώρα.

Πλάθουμε μικρά μπαλάκια και τα κυλάμε στο κακάο
ή στην άχνη ζάχαρη αναλογα με την προτίμηση μας.

Καλή επιτυχία!







Όταν Νόμιζες ότι Δεν Κοιτούσα ...


http://www.familyviolence.gov.cy/cgibin/hweb?-A=28&-V=publications


Κωνσταντίνος Δασκαλάκης από την «άλλη Ελλάδα»




Του Hλια Mαγκλινη
15-07-2009


«Καλωσόρισες. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε γνωρίζω. Γιατί έχω μια αισιοδοξία γι’ αυτόν τον τόπο, για την Ελλάδα. Λέω “η άλλη Ελλάδα είναι πολύ δυνατή”». Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε χθες, στο προεδρικό μέγαρο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας τον 28χρονο καθηγητή πληροφορικής του ΜΙΤ Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, ο οποίος συνοδευόταν από τον καθηγητή του στο Μπέρκλεϊ Χρήστο Παπαδημητρίου.
Η διδακτορική διατριβή του Δασκαλάκη απέσπασε το πρώτο βραβείο από την διεθνή Ενωση Επιστημόνων Πληροφορικής. Ο 28χρονος επιστήμονας στη διατριβή του έλυσε τον γρίφο του νομπελίστα μαθηματικού Τζον Νας, στο πεδίο της θεωρίας παιγνίων. Δεν είναι τυχαίο: ο Δασκαλάκης αποφοίτησε με άριστα από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με τον Χρ. Παπαδημητρίου και τώρα στο ΜΙΤ.
«Δεν είναι εύκολο να μπεις στο Μπέρκλεϊ», μας είπε ο Κωνσταντίνος λίγο μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, «αλλά το ΜΙΤ φάνταζε σαν το απόλυτο πανεπιστήμιο, κάτι άπιαστο. Επειδή στη ζωή προχωράς βήμα βήμα, μου φαίνεται τώρα σαν μια φυσική εξέλιξη όλο αυτό, ειδικά όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, όταν έχεις μια διαρκή απορία για τα πράγματα».
Τον ρωτάμε πώς ένιωσε όταν συνάντησε τον κ. Παπούλια. «Είχα ένα τρακ αλλά ο κύριος Πρόεδρος είναι φιλικός, έχει χιούμορ, οπότε γρήγορα μου πέρασε». Κάποια στιγμή, ο κ. Παπούλιας είπε «Αυτό θα το διορθώσουμε... Κάποτε τα παιδιά μας απ’ έξω θα τα φέρουμε προς τα μέσα». Για τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν τίθεται ζήτημα επιστροφής στα πάτρια. «Είναι ο λογικός φόβος που θα είχε οποιοσδήποτε άφηνε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα στο οποίο οι φοιτητές ενδιαφέρονται για τη διδασκαλία και οι συνάδελφοί σου για την έρευνά σου».
Πιστεύει ότι «οι Ελληνες φοιτητές πολύ γρήγορα απογοητεύονται με το όλο σύστημα στην Ελλάδα. Προσωπικά, θα έλεγα ότι η μετάβασή μου από το Μετσόβιο στο Μπέρκλεϊ ήταν κάτι σαν άλμα, για δύο λόγους: την ποιότητα των καθηγητών στην Αμερική και τις γνώσεις που είχα λάβει στην Ελλάδα, οι οποίες είναι ξεπερασμένες. Διδάσκουν τα ίδια και τα ίδια εδώ και τριάντα χρόνια, λες και δεν έχουν καμιά επαφή με όσα γίνονται στο εξωτερικό. Από την άλλη, επειδή στο ελληνικό πανεπιστήμιο όλα εξαρτώνται από το δικό σου μεράκι, αυτό με βοήθησε πολύ στην Αμερική».
Δημιουργικός σεισμόςΟπως είπαμε, παρών στη συνάντηση με τον κ. Παπούλια ήταν και ο Χρ. Παπαδημητρίου, ο οποίος εξέφρασε στον Πρόεδρο την αισιοδοξία του σχετικά με τα «παιδιά που είναι έξω, να τα φέρουμε μέσα». Ηταν απλώς τυπικός ή το πιστεύει; Γελάει. «Είμαστε αισιόδοξοι εκ φύσεως, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Πολλά έχουν διορθωθεί, όμως τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν. Δεν υπάρχει ένας τολμηρός ηγέτης ο οποίος θα βοηθήσει τα πανεπιστήμια να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητα και να παύσουν οι καταλήψεις και οι άλλες δυσλειτουργίες. Οι φοιτητές πρέπει να καταλάβουν ποιο είναι το συμφέρον τους. Κάποτε ρώτησαν τον Ιάννη Ξενάκη τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το πολεοδομικό πρόβλημα της Αθήνας. Κι εκείνος απάντησε: “Εννέα Ρίχτερ”. Χρειάζεται ένας δημιουργικός σεισμός για να αλλάξουν τα πράγματα στην ανώτατη εκπαίδευση».
Μιλώντας πάντως με τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, αισιοδοξείς. Παίρνει φωτιά όταν του θυμίζουμε πόσο «πεζή» θεωρεί ο κόσμος την πληροφορική. «Ετσι λένε, όμως πληροφορική δεν σημαίνει ψυχροί υπολογισμοί μπροστά από μια οθόνη. Καταρχήν, η πληροφορική μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Επιπλέον, η πληροφορική έχει να κάνει και με τα όρια της επιστήμης. Δεν έχουμε ιδέα ποιες είναι οι υπολογιστικές δυνατότητες αυτών των συστημάτων που σχεδιάζουμε στον υπολογιστή. Στη φύση ο υπολογισμός πώς γίνεται; Οταν βλέπεις στη φύση μιαν αρμονία, το εκτιμάς αυτό, σε ικανοποιεί.
Είναι πολύ διαφορετικό όμως ένα σύστημα εκτός ισορροπίας να προσπαθήσεις να το φέρεις εσύ σε ισορροπία. Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα της πληροφορικής. Εκτιμάς ένα ποίημα αλλά είναι άλλο να δημιουργήσεις εσύ από άτακτες λέξεις ένα ωραίο ποίημα. Είναι ένα συγκλονιστικό ερώτημα και με αυτό παλεύουμε στην πληροφορική».
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης ακούγεται προσιτός, απλός – γήινος. Καμιά σχέση με τον «φευγάτο επιστήμονα»; Γελάει. «Οχι, όχι. Η εικόνα του τρελού επιστήμονα είναι πόζα».

πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/07/2009_322168

Νέα χρονιά , μια καλύτερη χρονιά!

Κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς ...
κατέληξα πως η συγχώρεση είναι το καλύτερο
δώρο που μπορώ να χαρίσω στον εαυτό μου!

Όταν συνχωρούμε
δεν ξεχνάμε απλώς κατανοούμε ,
μόνο ο εγωισμός και η περηφάνια 
μας εμποδίζουν να το κάνουμε.

Είμαι αποφασισμένη ,
αυτή τη νέα χρονιά θα γεμίσω
το ημερολόγιο μου κάθε μέρα
με μια ευχή , μια προσευχή ,
μια θετική σκέψη ,
μια τόση δα καλή πράξη
 - για τον εαυτό μου και τους άλλους -
σε κάθε βροχερή μέρα ,
χωρίς ήλιο θα ρίχνω μια πινελιά αστερόσκονης!

Θα γεμίσω το ημερολόγιο  του 2011
με μικρές και μεγάλες επιθυμίες και
θα προσπαθώ συνεχώς
να γίνουν πραγματικότητα!

Κοπιάστε να κόψουμε την  βασιλόπιτα 
της νέα χρονιά που φέτος
διακοσμήσαμε με γλάσο
(λιωμένο σε μπέιν μαρί) 
απο γλυκό υποβρύχιο 
αρωματισμένο με μαστίχα!




Καλή χρονιά σε όλους!








Σκαλτσούνια με ταχίνι!



Υλικά για τη ζύμη

3 φλ αλεύρι
1 κ.γ μπείκιν πάουντερ
1 φλ ταχίνι
2 κ.σ μέλι
3/4 φλ χλιαρό νερό
2 κ.σ ανθόνερο
1 κ 1/2 φλιτζάνι άχνη ζάχαρη


Υλικά για τη γέμιση

1/2 φλ καρυδόψιχα χοντροκομμένη
1/2 φλ σταφίδα ξανθή
1/2 φλ αμυγδαλόψιχα χοντροκομμένη
1/2 φλ μαρμελάδα πορτοκάλι
1 κ.σ μέλι
1/2 φλ σουσάμι

Ετοιμασία

Ανακατεύουμε το αλέυρι με το μπέικιν πάουντερ , προσθέτουμε το ταχίνι και τρίβουμε καλά με τα χέρια μας. Κάνουμε μια λακούβα σο κέντρο και ρίχνουμε μέσα το το μέλι αραιωμένο στα 3/4 φλ χλιαρό νερό.Ζυμώνουμε καλά να γίνει μια σφιχτή  ζύμη και ανοίγουμε φύλλο πάχους 1/2 εκατοστού.

Βάζουμε σε ένα μπολ όλα τα υλικά της γέμισης και ανακατεύουμε καλά.

Κόβουμε τη ζύμη σε δίσκους διαμέτρου 9εκ. και βάζουμε σε κάθε μισό του δίσκου μας απο 1 κ.γ γέμιση. Αλείφουμε το άκρο του δίσκου με λίγο νερό και κλείνουμε ώστε να σχηματιστεί ένα μισοφέγγαρο.

Ψήνουμε σε ταψί με ριζοχαρτό σε προθερμασμένο φούρνο για 30 λεπτά.

Όταν τα βγάλουμε απο το φούρνο όπως είναι ζεστά τα ραντίζουμε με ανθόνερο , στρώνουμε σε πιατέλα και πασπαλίζουμε με μπόλικη αχνη ζάχαρη.

Καλή επιτυχία!



Κουραμπιέδες βουτύρου!



Μια  συνταγή για κουραμπιέδες από το Άρωμα Δάφνης!

Η μικρή δική μου παραλλαγή είναι ότι  αρωμάτισα με λικέρ amareto αντί για ανθόνερο και έβαλα αμύγδαλο ψίχα για να μπορούν να τρώνε και τα παιδιά :-)


Υλικά

500 γρ. βούτυρο γάλακτος (θερμοκρασία δωματίου) -
1 φλ. τσαγιού ζάχαρη άχνη -
4 βανίλιες -
1 φλ. τσαγιού αμύγδαλο ασπρισμένο, ελαφρά καβουρδισμένο και χοντροκομμένο (αν θέλετε περισσότερο προσθέστε) -
1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ -
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις, όσο πάρουν (περίπου 1 ½ κιλό) -
Ανθόνερο και άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα -




Ετοιμασία


Χτυπώ στο μίξερ πολύ καλά το βούτυρο μέχρι να ασπρίσει και μετά προσθέτω την άχνη συνεχίζοντας το χτύπημα μαζί. Ρίχνω τις βανίλιες και το αμύγδαλο και τα ενσωματώνω στο μείγμα.
Τέλος προσθέτω το μπέικιν και το αλεύρι λίγο-λίγο, μέχρι να φτιάξω μια εύπλαστη ζύμη που να μην κολλά στα χέρια, αλλά όχι σφιχτή.
Πλάθω τους κουραμπιέδες μου σε σχήματα που μου αρέσουν ή κόβω διάφορα σχέδια με κουπ πατ.
Τους αραδιάζω σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί, σε κάποια απόσταση τον έναν από τον άλλον και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, 
μέχρι να πάρουν όμορφο χρώμα, θέλουν περίπου 20-25 λεπτά, 
ανάλογα πάντα με την ένταση του φούρνου μας.
Αφού ψηθούν τους αφήνω να κρυώσουν, τους ραντίζω με ανθόνερο και πασπαλίζω με αρκετή άχνη ζάχαρη.

Καλή επιτυχία!

Το 2010 σε φωτογραφίες (part 2 of 3) & (part 3 of 3)

 

 

2010 in photos (part 2 of 3)


As the year 2010 approaches its last few days, it's time to look back on the previous 12 months. In the second third of 2010, a nearly unpronounceable Icelandic volcano wreaked havoc on European travel, South Africa hosted the World Cup, and while Russia endured disastrous fires, Pakistan struggled with its own terrible flooding, and so much more. Each photo tells its own tale, weaving together into the larger story of 2010. This is a multi-entry story, 120 photographs over three days

2010 in photos (part 3 of 3)


As the year 2010 approaches its last few days, it's time to look back on the previous 12 months. In the last third of 2010, Wikileaks released hundreds of classified diplomatic cables, 33 men were rescued from a mine after being trapped for 10 weeks, protesters took to the streets all over the world, and so much more. Each photo tells its own tale, weaving together into the larger story of 2010. This is a multi-entry story, 120 photographs over three days.

Τσουρέκι χριστουγέννων - Panettone


Θα φτιάξουμε λοιπόν Panettone!



να και τα υλικά μας :

600γρ αλέυρι για τσουρέκια
(μπορεί να χρειαστεί 2-3 κ.σ περισσότερο ή
λιγότερο ανάλογα με το μέγεθος των αυγών μας)
120 ml γάλα
30 γρ μαγιά νωπή
6 κρόκους αβγών
85 γρ βούτυρο
100γρ σταφίδες ξανθές
40 γρ χοντροκομμένα καρύδια
30 γρ ψιλοκομμένα κόντινα πορτοκαλιού
30 γρ ψιλοκομμένα κόντινα λεμονιού
70 γρ ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
1κ.γ μαστιχα σκόνη
άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα

(τα κόντινα είναι ζαχαρωμένα φρούτα ,
εγω χρησιμοποίησα φρούτα απο γλυκό κουταλιού ,
νεράντζι & πορτοκάλι , καλά στραγγισμένα απο το σιρόπι τους - ψιλοκομμένα)






Ετοιμασία

Διαλύουμε τη μαγιά στο γάλα.
Σε κάδο του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να φουσκώσουν.
Προσθέτουμε τη σκόνη μαστίχας.
Προσθέτουμε ένα-ένα τους κρόκους των αβγών.

Σε μπόλ ανακατεύουμε πολύ πολυ καλά τα ζαχαρωμένα φρούτα , τα καρύδια και σταφίδες με τη μισή ποσότητα  απο το αλέυρι.

Στο μείγμα της μαγιάς προσθέτουμε το αλάτι και το υπόλοιπο αλέυρι (-3,4 κ.σ  που μπορεί να μην χρειαστούν καθόλου)  δημιουργώντας μια ζύμη.

 Στην ζύμη αυτή προσθέτουμε το μείγμα των αβγών και σιγά σιγά το υπολοιπο αλεύρι με τα φρούτα τις σταφίδες και τα καρύδια. Δουλέυουμε καλά τη ζύμη μας - που θα πρέπει να είναι οχι εντελώς σφιχτή - για να ενσωματοθούν όλα τα υλικά μας.


Σκεπάζουμε και αφήνουμε το μείγμα να φουσκώσει για δύο περίπου ώρες.

Ξαναζυμώνουμε και αφήνουμε πάλι να φουσκώσει.


Τοποθετούμε σε αντικολλητική φόρμα σπαστή το μείγμα μέχρι τη μέση. Επειδή η δική μου σπαστή φόρμα έχει χαλάσει και ακόμα δεν την έχω αντικαταστήσει ... έντυσα με λαδόχαρτο (έκοψα το πάτο και ένα μεγάλο κομμάτι για τη περίμετρο) τον κάδο απο το μίξερ μου που είναι ανοξείδωτος - προσοχή δεν το συντηστώ αν δεν το έχετε δοκιμάσει πάλι -  μια ιδέα δίνω σε περίπτωση που δεν υπάρχει σπαστή φορμά.


 Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 200ºC για 25’ και στους 160ºC για άλλα 45’
δοκιμάζουμε αν εχει ψηθεί καλά το κείκ μας με ένα μαχάιρι ή ενα ξυλάκι απο σουβλάκι.







Καλή επιτυχία!




Καλά Χριστούγεννα σε όλους , ειρήνη , υγεία , προσωπικές και επαγγελματικές επιτυχίες για τον καθένα μας ξεχωριστά!

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώσε κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν' αρχινίσει....




 Aπό μικρή λάτρευα τα παραμύθια και τους παραμυθάδες , που έχουν το ταλέντο στο λεπτό να σκαρώνουν , μοναδικές φανταστικές ιστορίες.Με δράκους , με πριγκίπισσες και βασιλόπουλα , νεράϊδες , κακούς μάγους ακόμα και με την παμπόνηρη αλεπού!Η μητέρα μου μας έλεγε παραμύθια για να φάμε και να κοιμηθούμε ή όταν γκρινιάζαμε για να μας αποσπάσει την προσοχή ξεκινούσε μια ιστορία στο πι & φι με τρομερούς ήρωες!
Σκέφτομαι την χαρά που κάνει ο γιος μου , όταν τελικά τα 3 γουρουνάκια καταφέρνουν να σωθούν από τον κακό λύκο αλλά και τα κλάματα του σχεδόν με αναφιλητά πριν λίγες μέρες όταν έσβησε και το 2ο σπίρτο και το φτωχό και παγωμένο κοριτσάκι έμενε μόνο και πεινασμένο!
Αναπολώντας τα παραμύθια των παιδικών μου χρόνων που ακόμα και σήμερα τα διηγούμαστε στα παιδιά μας , σκέφτηκα πως σε κανένα οι ήρωες δεν τρώνε "γκουρμέ" πιάτα ή κάτι το πολύ ξεχωριστό!Ακόμα και το φαγητό στα παλάτια ήταν ναι μεν ζεστό και καλομαγειρεμένο, σπιτικό  αλλά όχι χλιδάτο όπως το σκεφτόμαστε σήμερα ... Θυμήθηκα την Σταχτοπούτα να μαγειρεύει το φαγητό της επόμενης μέρας για την κακιά μητριά της και τις κόρες της και να καλεί , τα περιστέρια ,τραγουδώντας "τα καλά στο τσουκάλι τα άσχημα στο καλάθι" να ξεχωρίσουν τις φακές από τη στάχτη ... τελικά ακόμα και οι μοχθηρές αδερφές της δεν θα τρώγανε τίποτα περισσότερο από ένα πιάτο φακές!
Α κόμα και τα γλυκά στα παραμύθια είναι απλά , γνωστά σε όλους και δεν πάνε πιο πέρα από μια λαχταριστή κερασόπιτα ,  στις  σοφές ιστορίες της θείας ... , από την μηλόπιτα της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας μέχρι τα Σκόν με φρέσκια κρέμα που έτρωγαν οι Ντάμες παρέα με τους Ρηγάδες και τους Βαλέδες όταν την ώρα του τσαγιού ,έφτασε η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων.   Σίγουρα θα θυμάστε τα δύο αδέρφια Χάνσελ & Γκρέτελ που η κακιά μητριά ανάγκασε τον φτωχό πατέρα τους να τα εγκαταλείψει στα δάσος και εκείνα ανακάλυψαν ένα σπίτι από γλυκό με παντεσπάνι και ζάχαρη. Η κουζίνα της κακιά γριάς γυναίκας μπορεί να μοσχοβολούσε βούτυρο , αβγά και μπέικον αλλά οι μικροί μας ήρωες κατάφεραν να μείνουν νηστικοί ...
Τελικά στα παραμύθια δεν υπάρχουν αστακοί , χαβιάρι και πιατέλες με καπνιστό σολομό  , σαμπάνιες και φουαγκρά ... ίσως γιατί σε εποχές που το φαγητό δεν ήταν αρκετό για όλους δεν ήταν δυνατόν τα παραμύθια να περιγράφουν  μια υπερκατανάλωση και μια χλιδή που θα ήταν σουρεαλιστική για πολλά παιδάκια ...
Σημασία έχει η ευνοϊκή έκβαση της ιστορίας , η ικανοποίηση πως παρ' όλες  τις δυσκολίες και τις περιπέτειες της ζωής μας , η ζεστασιά η θαλπωρή και η χαρά που θα πάρουμε όταν γύρω από το γιορτινό μας τραπέζι θα έχουμε τους αγαπημένους μας ... η απόλαυση του ουρανίσκου θα είναι ο απόηχος της γιορτής...
Φέτος λοιπόν θα ξορκίσω την όποια θλίψη των ημερών , το κοριτσάκι με τα σπίρτα θα φάει το πιο καλοψημένο κομμάτι κρέας και η πολυθρόνα δίπλα στο αναμμένο τζάκι θα είναι μόνο δική της!
Έκανα κομμάτια το μπισκοτόσπιτο  της κακιάς γριάς και έχω καλέσει την Σταχτοπούτα να φάει το πιο μεγάλο κομμάτι από την χιονισμένη πάβλοβα.





Κ άπου εδώ επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας και το παραμύθι που έζησα εγώ και η δική μου μικρή ηρωίδα , πριν λίγους μήνες!
Μιλάω για την βάπτιση της κόρης μου , που εκτός του ότι ήταν όλα χειροποίητα , φτιάχτηκαν με πολύ αγάπη και έγιναν όπως τα είχα ονειρευτεί :-)
Και πραγματικά εκείνη η μέρα ήταν η πιο σπουδαία και πιο όμορφη για εμένα απο το 2010!

Η πρόσκληση μας



Θα σου πω μια συνταγή
για μια τούρτα μαγική

Ανακάτεψε καλά
δέκα γέλια τρανταχτά

χάδια πέντε κουταλιές
λίγο ξύσμα αγκαλιές

πασπάλισε τη με φιλιά
και χαμόγελα πολλά

άλεσε μ' ευχές τη ζύμη
κομματάκι δεν θα μείνει
Σας περιμένω να δοκιμάσουμε
τη συνταγή μου την  .....





Οι μπομπονιέρες μας , γλυκό κουταλιού κεράσι , που ετοίμασε για εμάς μια καλή φίλη η κυρία Αφροδίτη από το χωριό  Καρίτσα Λάρισας , λικέρ κεράσι που έφτιαξα εγώ , για τα παιδιά καραμέλες με γλειφιτζούρια κεράσι σε δοκιμαστικούς σωλίνες!
 Σουπλά ζωγραφισμένα στο χέρι με κηρομπογιές και οι γυάλες που διακοσμούσαν τα τραπέζια!

 
 







Τελάρα ξύλινα που πήρα από τον μανάβη μας , τα έβαψα με ένα ζουμερό κερασί χρώμα και ζωγραφίσαμε επάνω κερασάκια!








Αντί για βιβλίο  ευχών , έφτιαξα ένα παζλ ευχών , οι καλεσμένοι έγραψαν εκεί τις ευχές τους , τώρα το παζλ διακοσμεί το παιδικό δωμάτιο.







Το φουσκωτό παιχνίδι για τα παιδιά ,που τα έκανε να ξεσαλώσουν για τα καλά!


Φτάσαμε στην εκκλησία , με φρουφρού και αρώματα όπως λέει μια πολύ καλή μου φίλη.
Η  Σοφία από το crafts-and-me  ετοίμασε για εμάς ένα μοναδικό λευκό με κόκκινες λεπτομέρειες tutu!


Να ευχαριστήσω πολύ πολύ , την Ρούλα , την Αρετή , τη μαμά μου , την θεία μουΓιώτα και την αδερφή μου , που βοήθησαν , να κοπούν τα τούλια , να τυλίξουμε τα κουφέτα , τα ζωγραφιστούν τα κερασάκια ...
χωρίς την βοήθεια σας σίγουρα , θα ήταν ανέφικτο να ετοιμάσω μόνη μου για 140 φίλους όλα αυτά!

... Και ζήσαμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα :-) :-) :-)