Λικέρ Πικραμύγδαλο~Amaretto! (Μια ιστορία αγάπης στο ποτήρι σας)

Amaro (πικρό) και Amore (αγάπη) δυό λέξεις σχεδόν ομόηχες,
 που αντικατοπτρίζονται στο κλασσικό ιταλικό λικέρ amaretto.
Γλυκόπικρο και μυρωδάτο σαν την αγάπη. 
Άλλωστε, ο μύθος θέλει από αγάπη να έχει παρασκευαστεί για πρώτη φορά.





Κάπου στο 1525 στην μικρή κωμόπολη του Saronno στην Ιταλία, 
όταν ο μαθητής του Leonardo da Vinci, Bernandino Luini, 
φτάνει για να αγιογραφήσει την τοπική εκκλησία.

 Ζητάει ένα μοντέλο για να ζωγραφίσει την Παναγία και το βρίσκει στο πρόσωπο της όμορφης νεαρής χήρας, ιδιοκτήτριας του πανδοχείου όπου διαμένει. 

Μοντέλο και ζωγράφος όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο ζουν μια όμορφη, 
μυστική, ιστορία πάθους  που τελειώνει με την αναχώρηση του Bernandino. 
Τότε η όμορφη χήρα, αφού δεν μπορούσε να του προσφέρει άλλο τον εαυτό της, έφτιαξε ένα ποτό που η γεύση του να συμβολίζει το πάθος, τη φλόγα αλλά και την πίκρα μιας ανεκπλήρωτης αγάπης.

Να λοιπόν το amaretto. 
Μια ερωτική ιστορία στο ποτήρι σας. 
Αλκοόλ, αμύγδαλα & καραμελωμένη ζάχαρη.

Υλικά 

80 γρ (περίπου 120 τεμάχια) αμύδγαλα, 
(τον καρπό απο σπασμένα κουκούτσια βερίκοκου)
1 λίτρο κονιάκ άριστης ποιότητας
1 κιλό ζάχαρη

Ετοιμασία

Πλένουμε τους καρπούς των κουκουτσιών πολύ καλά.
Σε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο, ρίχνουμε την ζάχαρη,
 τους καρπούς αμυγδάλου & το κονιάκ.

Κουνάμε μερικές φορές και αφήνουμε το βάζο μας, 
σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος,
ωστε να γίνει ο βρασμός του λικέρ μας.

Εκεί θα πρέπει να μείνει για τουλάχιστον 40-50 μέρες!

Καθ'όλη την διάρεκεια αυτών των ημερών, 
κουνάμε το βάζο ώστε να ανακατευτούν οι γεύσεις και τα αρώματα.

Μετά τις 40 ημέρες και την ωρίμανση του λικέρ μας, 
σουρώνουμε με τουλιμπάνι  όσες φορές χρειαστεί ώστε το ποτό μας 
να έχει ενα διαυγές χρώμα, χωρίς ίχνος απο τους καρπούς!

Το λικέρ μας είναι έτοιμο! 

Καλή επιτυχία! 













Κοτόπουλο με μαυροδάφνη & σάλτσα ντομάτας!


Στην παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών (ΠΟΠ Μαυροδάφνη Πατρών) μπορούν να συμμετέχουν δύο σκουρόχρωμες ποικιλίες: η ομώνυμη μαυροδάφνη –που η παράδοση λέει ότι ο Γουστάβος Κλάους (Gustav Clauss) ονόμασε έτσι προς τιμήν της μελαχρινής αγαπημένης του Δάφνης –και η μαύρη κορινθιακή (έως 49%), γνωστή και από την παραγωγή της σταφίδας. Οι δύο αυτές ποικιλίες –που προέρχονται κυρίως από τους αμπελώνες της βόρειας Πελοποννήσου– είναι παραγωγικές, ικανές να δώσουν ένα μεγάλο όγκο σταφυλιών, δυστυχώς σε βάρος της ποιότητας. 
Για το λόγο αυτόν, οι αξιόλογοι παραγωγοί κρατούν τις στρεμματικές αποδόσεις χαμηλά, ενώ επιλέγουν τα κατάλληλα, σχετικά φτωχά εδάφη (που ως γνωστό, ενδείκνυνται για την παραγωγή κρασιών υψηλής ποιότητας), για τη φύτευσή τους.

Συνήθως, ο τρύγος λαμβάνει χώρα στο πρώτο μισό του Σεπτεμβρίου, όταν οι φλούδες της μαυροδάφνης είναι γεμάτες με χρώμα και ταννίνες και οι μικρές της ρώγες γεμάτες με υπέροχη πικάντικη πικράδα, σήμα κατατεθέν της ποικιλίας. Από την άλλη μεριά, η μαύρη κορινθιακή αντιτάσσει το πλούσιο σε σάκχαρα και οξύτητα χυμό της, που είναι φτωχός σε ταννίνες. Έτσι, οι δύο ποικιλίες για την παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών είναι συμπληρωματικές. Το ποσοστό κάθε ποικιλίας στο χαρμάνι αποτελεί επιλογή του κάθε οινοπαραγωγού, με κάποιους να ευνοούν τη σχεδόν αποκλειστική χρήση της μαυροδάφνης και κάποιους άλλους να εξαντλούν το ποσοστό της μαύρης κορινθιακής (έως 49%). Επιπρόσθετα, αρκετοί αξιόλογοι παραγωγοί προχωρούν στην αφυδάτωση των ρωγών (λιαστά σταφύλια), κάτω από τον ήλιο ή τη σκιά, σε μια προσπάθεια να συμπυκνώσουν ακόμα περισσότερο αρώματα και γεύσεις.

Η παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών συνεχίζεται με κλασική ερυθρή οινοποίηση, κατά τη διάρκειά της οποίας η αλκοολική ζύμωση διακόπτεται, με την προσθήκη αλκοόλης οινικής προέλευσης, μία διαδικασία που πολλά κοινά σημεία έχει με την παραγωγή του πορτογαλικού κρασιού Port. Έτσι, το ερυθρό, γλυκό κρασί που προκύπτει διαθέτει όλη τη δομή, αλλά και τη δύναμη που του προσδίδουν οι 15-18 αλκοολικοί βαθμοί, καθώς και τη γλύκα που του δίνουν τα τουλάχιστον 100 γραμμάρια αζύμωτων σακχάρων ανά λίτρο. Την παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών, εκτός από την ποιότητα της πρώτης ύλης, επηρεάζει δραστικά η διάρκεια παραμονής στο βαρέλι, η οποία ποικίλλει. Ωστόσο, η αντοχή της στο χρόνο είναι δεδομένη, όπως μαρτυρούν ακόμα και σήμερα, μεγάλα βαρέλια που περιέχουν μαυροδάφνες του 19ου αιώνα!
 Από τα πιο επιτυχημένα προϊόντα εξαγωγής της Ελλάδας για πολλά χρόνια και είναι γνωστή διεθνώς ως ποιοτικός ελληνικός επιδόρπιος οίνος. Αυτό μαρτυράει η γαλάζια ταινία που φέρει κάθε φιάλη Μαυροδάφνης, η οποία αφορά στην ένδειξη του ΟΠΕ που είναι η ανώτατη κατηγορία ποιότητας στο κρασί.
Η γλυκιά Μαυροδάφνη πίνεται δροσερή, σκέτη ή με παγάκι μετά το φαγητό ή ως κέρασμα. Συνοδεύει περίφημα γλυκίσματα με αμύγδαλο, τυριά μπλε κ.α. 
Εκεί όμως που απογειώνεται είναι όταν συνδυάζεται με επιδόρπια από ποιοτική μαύρη σοκολάτα, καθώς η γευστική αρμονία των δύο είναι πραγματική απερίγραπτη εμπειρία.



Σήμερα θα φτιάξουμε ενα κοκκινιστό τις κατσαρόλας με μαυροδάφνη!

Υλικά 

2 στήθη κοτόπουλου κομμένα σε μικρά κομμάτια
1 κρεμμύδι (τριμ.στην λεπτή πλευρά του τρίφτη)
200ml μαυροδάφνη Πατρών
300 γρ. φρέσκια σάλτσα ντομάτας
100 ml νερό ζεστό
Ελαιόλαδο
 αλάτι & πιπέρι
1 ξυλάκι κανέλας

Ετοιμασία

Πλένουμε καλά το κοτόπουλο και το σκουπίζουμε με
 απορροφιτικό χαρτί και  αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε και πάπρικα.

Σωτάρουμε το κρεμμύρι σε ελαιόλαδο μέχρι να μαραθεί.
Προσθέτουμε τα κομμάτια κοτόπουλου 
και τα ροδίζουμε καλά απο όλες τις πλευρές τους.
Σβήνουμε με την μαυροδάφνη προσθέτουμε το 
ξυλάκι κανέλας και αφήνουμε το φαγητό μας να πάρει μια βράση.

Έπειτα ρίχνουμε την σάλτσα ντομάτας και το χλιαρό νερό.
Μαγειρέυουμε σε μέτρια φωτιά με κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας για 20 λεπτά.

Την οξύτητα της ντομάτας θα σβήσει η 
γλυκιά γεύση της μαυροδάφνης δίνοντας 
μια θαυμάσια ισορροπιά στο πιάτο μας.
Γαρνίρουμε με φρεσκοτριμμένα μπαχάρια και
συνοδεύουμε με ρύζι, πουρέ ή ζυμαρικά.

Καλή επιτυχία!





Μαγειρεύοντας τον λαχανόκηπο!


Σάββατο! 
Η πρώτη μέρα της εβδομάδας που δεν θα ξυπνάς στις 6.15πμ 
με τον ήχο platinum απο το κινητό σου...
Στην καλύτερη βέβαια των περιπτώσεων θα σε ξυπνήσει
ο κόκκορας σου, απο το πίσω μέρος της αυλής
σίγουρα όχι μετά τις 7.00πμ ... έστω!

Φτιάχνεις καφέ διπλή δόση...

Ξεκινάς με τα βασικά, 
ανοίγεις όλα τα παράθυρα του σπιτιού να πλημμυρίσουν οι τοίχοι, 
σπιθαμή προς σπιθαμή, με φρέσκο αεράκι.
Να ανταλακλά το ηλιακό φως στο λευκό τραπεζομάντιλο 
του τραπεζιού της κουζίνας 
και ο χώρος να αποκτά ενέργεια.

- Μαμά , κλείσε τον υπολογιστή! Το πάρτι είναι στις 10.30 και είναι 10.45. 
Τελικά έχουμε δίκαιο εμείς οι άντρες ( ! ! ! )  που λέμε πως πάντα εσείς 
οι γυναίκες κάνετε 50ώρες να ετοιμαστείτε!
(έζησες, να το ακούσεις και αυτό.. )

Φτάνεις στο πάρτι, με μια μικρή καθυστέρηση η αλήθεια είναι...
Η αγαπημένη σου μαμαδοπαρέα απο το σχολείο, 
καθισμένη κάτω απο τα πλατάνια, 
που σιγά σιγά αφήνουν τα φύλλα τους να πέφτουν &
να σκορπιστούν, πριν γίνουν λίπασμα, στο χώμα
που περιμένει τα πρωτοβρόχια.
Στην στρογγυλή ροτόντα,  υπάρχουν  όλα τα καλά!
Φυσικά και θα δοκιμάσεις απο το κέικ 
που διακόσμησε μόνη της η μικρή εορταζόμενη!
Φυσικά και απο το μπισκοτό με βρώμη 
που έφτιαξε η μαμά της και εννοείτε πως δεν μπορείς 
να αντισταθείς στο σοκολατένιο κείκ 
με γέμιση μπισκότων  oreo και επικάλυψη λευκής σοκολάτας, 
που σου κλείνει χαλαρά το μάτι...

Η κουβέντα δεν έχει τέλος και φυσικά τα θέματα ανεξάντλητα!
Τελικά όπως έγραφε και το άρθρο που ανέβασε η Ξένια το πρωϊ στο fb 
"Οι γυναικοπαρέες σώσουν ζωές!"

Ήρθε η ώρα της αποχώρησης... 
Κανονικά τώρα, θα έπρεπε να είχες παντρευτεί τον Ορέστη
 και να σε περιμένει σε παραλιακό gourmet εστιατόριο, 
για μεσημεριανό...  ή τον Ορέστη
που δουλεύει τα Σάββατα και πριν φύγει το πρωί από το σπίτι
παράγγειλε από το "μενού"  μελιτζάνες κήπου ... 

-Σκέτες μελιτζάνες ;
- Κάτι θα σκεφτείς εσύ ....

Με αυτήν λοιπόν την ευθύνη της εμπιστοσύνης, που έχεις αναλάβει
ξεκινάς να μαζέψεις τις μελιτζάνες από τον λαχανόκηπο!

Δίπλα ακριβώς, κατακόκκινες πιπεριές και μερικές πράσινες.
Κόβεις και μερικές από αυτές και λίγο δυόσμο και ένα κλωνάρι φρέσκια ρίγανη!

Έχεις σχεδόν όλα τα απαραίτητα!

Εκτός από τις 
5 μελιτζάνες 
τις 5 κόκκινες τις 2 πράσινες  πιπεριές
τον δυόσμο & την ρίγανη

θα χρειαστείς ακόμα να ανακατέψεις σε ένα μπολ τα παρακάτω:

4 φέτες ψιλοκομμένες σε μικρά τετραγωνάκια καπνιστό μπέικον
1/2 φλ τριμμένο πικάντικο κασέρι
1/2 φλ τριμμένο έμενταλ
 λίγη φέτα 
λίγο πιπέρι 


Ξεκινάς πλένοντας & κόβοντας τις μελιτζάνες σε λεπτές ροδέλες.
Αλατίζεις και στραγγίζεις για 30 λεπτά.
Σκουπίζεις με χαρτί κουζίνας το αλάτι, δεν τις ξεπλένεις.

Αραδιάζεις τις μελιτζάνες σε ταψί, ραντίζεις με λίγο ελαιόλαδο και ψήνεις για 10' στους 180οC από κάθε πλευρά.

Στρώνεις σε κάθε μελιτζάνα  κ.γ φρέσκια σάλτσα ντομάτας 
και την γεμίζεις σε όλη της την επιφάνεια με το μείγμα των τυριών-μπείκον.
Βάζεις και μερικά φύλλα φρέσκια ρίγανης και ψήνεις για ακόμα 
μερικά λεπτά , ώσπου να λιώσουν τα τυριά και να αποκτήσουν οι μελιτζάνες τραγανή κρούστα.

 Πλένεις τις πιπεριές και τις κόβεις από την μεριά του κοτσανιού τους.

Αδειάζεις τους σπόρους και βάζεις στον πάτο από κάθε πιπεριάς λίγη φρέσκια σάλτσα ντομάτας.
Γεμίζεις με το μείγμα των τυριών-μπέικον μερικά φύλλα δυόσμο,λίγη ακόμα σάλτσα ντομάτας και κλείνεις με τα καπάκια τους.
Ραντίζεις με λίγο ελαιόλαδο και  ψήνεις για 20 λεπτά στους 180οC.





 
Καλή επιτυχία! 


Μηλόπιτα με ζύμη απο λουκουμά!


ΤΟ ΜΗΛΟ
Το μήλο αποτελούσε ανέκαθεν σύμβολο πειρασμού και υποκίνησης.
Ανα τους αιώνες ίσως είναι το πιο πολυσυζητημένο φρούτο!
Θεωρήθηκε οτι είνια το φρούτο της "Γενέσεως" που οδήγησε
την Εύα και τον Αδάμ στον προπατορικό αμάρτημα, το φρούτο 
που έδωσε ο Πάρης στην Αφροδίτη και ξεκίνησε ο Τρωϊκος Πόλεμος,
που ενέπνευσε τον Νεύτωνα, που τόξευσε ο Γουλιέμος Τέλλος
που δηλητηρίασε την Χιονάτη!
Και σύμφωνα μετην λαϊκή δοξασία
 " Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα! "
 Είναι πλούσιο σε κάλιο, βιταμίνη C, υδατάνθρακες αλλά και φυτικές ίνες.

Ο ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ

Οι ρίζες του είναι χαμένες στα βάθη του χρόνου 
και πιθανών το πρώτο τέτοιο γλυκό να το 
έφτιαξαν οι Ρωμαίοι με το όνομα scriblita.
Βέβαια, πριν απο αυτό υπήρξε ο σκριβλίτης
άρτος των αρχαίων Ελλήνων.
Αυτές οι τηγανιτές μπάλες του 2ου αιώνα π.Χ
γίνονται απο ένα αραιό,υγρό ζυμάρι το οποίο έριχναν σε καυτό λίπος!
Τα σχήματα τους ήταν τυχαία!

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι λουκουμάδες 
έχουν γίνει αφορμή 
δημιουργικών πειραμάτων!
Λουκουμάδες με τυρί ή πάστα ελιάς 
ή με μαρμελάδα ή σοκολάτα κτλ

Ένα τέτοιο δημιουργικό γλυκό πείραμα
δοκίμασα να κάνω και εγώ!
Να συνδιάσω την ζύμη του λουκουμά με την γέμιση μιας  μηλόπιτας!
Είμαι χαρούμενη γιατί το πείραμα πέτυχε και 
μπορώ να μοιραστώ μαζί σας τα υλικά 
και την διαδικασία ετοιμασίας μια 
"Λουκουμαδομηλόπιτας!"



Υλικά για την ζύμη

3 κ 1/2  φλ αλεύρι
1/2 κ.γ αλάτι
1 φακ μαγιά
2 φλ χλιαρό νερό
1 κ.γ ζάχαρη

Ετοιμασία  

Βάζεις το αλεύρι με το αλάτι σε ένα μπόλ και το ανακατεύεις.
Στο χλιαρό νερό διαλύεις την μαγιά με την ζάχαρη.
Ανοίγεις μια λακούβα στο κέντρο του μείγματος με το αλεύρι και ρίχνεις εκεί το νερό.
Ανακατεύεις ελαφρά με το σύρμα των αυγών μέχρι να ενωθούν καλά όλα τα υλικά και να έχεις έναν μέτριο χυλό!

 Τώρα θα πρέπει να αφήσεις την ζύμη σε ζεστό μέρος μέχρι να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο!

Υλικά και ετοιμασία για το σιρόπι

1 φλ μέλι
1 & 1/2 φλ ζάχαρη
1 φλ νερό 
1/2 κγ κανέλα 

Βάζεις σε κατσαρόλα όλα τα υλικά εκτός απο την κανέλα 
και αφήνεις να βράσουν για 5 λεπτά.
Στο τέλος προσθέτεις την κανέλα.

Όσο η ζύμη φουσκώνει ετοιμάζεις την γέμιση με τα μήλα.

Τα υλικά που θα χρειαστείς είναι: 

4 μήλα 
4-3 χούφτες χοντροκομμένα καρύδια 
6 κ.σ σκόνη αμυγδάλων 
ή 
τριμμένα μπισκότα τύπου μιράντα
2-3 χούφτες ξανθιές σταφίδες ή κράνμπερις αποξηραμένα
1 κσ κανέλα 
1 πρέζα γαρύφαλο τριμμένο
1 κ.σ μέλι
1 κ.σ ανθόνερο
1 κ.γ τζίντζερ

Ετοιμασία 

Καθαρίζεις τα μήλα σου και τα τρίβεις στην χοντρή πλευρά του τρίφτη.
Προσθέτεις όλα τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύεις καλά.
το μίγμα σου θα πρέπει να μην έχει υγρά απο τα μήλα.
Αν χρειαστεί προσθέτεις λίγα τριμμένα μπισκότα ακόμα ή σκόνη αμυγδάλου.

Ήρθε τώρα λοιπόν η ώρα να εκτελέσεις το πείραμα σου!

Στο μείγμα των μήλων, προσθέτεις σιγά σιγά και ανακατεύοντας με 
απαλές  κινήσεις την ζύμη του λουκουμά.

Σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα, αραδιάζεις κουταλιές απο το, μείγμα σου.

Ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180οC, με αέρα για 30 λεπτά.

Αφήνεις την λουκουμαδένια μηλόπιτα σου να κρυώσει ελαφρώς 
και σερβίρεις, συνοδεύοντας με σιρόπι.
 Πασπαλίζεις με άχνη ζάχαρη & κανέλα!



Καλή επιτύχια!



 


















Το τέλεια ψημένο τόστ!



Όταν πρίν, απο 3 χρόνια ο γιος μου, στα 7 του σχεδόν,
μου ζήτησε να φτιάξει και να ψήσει μόνος του το τοστ του, 
ένιωσα η απόλυτη "μαμά κουκουβάγια!"

Φέτος εκεί στα μέσα του καλοκαιριού 
και στο ξεκαθάρισμα της βιβλιοθήκης του, 
βρήκε το σημείωμα που του είχα δώσει τότε,
 ώστε ακολουθόντας τις οδηγίες 
θα είχε ψήσει τέλεια ένα τόστ!

(Έκτοτε σχεδόν πάντα το φτιάχνει μόνος του.)

Υλικά

Διαλέγεις πάντα μαλακό, αφράτο ψωμί!
(2 φέτες)

Το ζαμπόν θα πρέπει να είναι ούτε πολύ λεπτό, 
ούτε πολύ χοντρό, αλλά μέτριο σε πάχος.
(1 φέτα)

Το τυρί να μην έχει έντονο άρωμα. 

Θα βάλεις κασέρι ή έμενταλ(αυτό με τις μεγάλες τρύπες!)
(1 φέτα)

Κάθε φέτα τυριού θα πρέπει να
καλύπτει όλη την επιφάνεια του ψωμιού σου, 
ώστε όταν θα λιώσει να τρέχει τριγύρω του! 

Πρίν το ψήσιμο :

Θα πρέπει να αλείψεις με φρέσκο αγγελαδινό βούτυρο
(στο μικρό γυάλινο τάπερ)
 το ψωμί σου, ώστε όταν το ψήσεις 
να έχει τραγανή γεύση απο το πρώτο κι' ολας δάγκωμα!

Το ψήσιμο : 

[Την τοτσιέρα στην μπρίζα θα βάλω & θα βγάλω μόνο εγώ.]
  
Με μεγάλη προσοχή,
(οι πλάκες της τοτσιέρας καίνε πολύ)
 βάζεις το τόστ που έχεις ετοιμάσει, 
στην τοστίερα και την κλείνεις.
   
Βάζεις τα υλικά που χρησιμοποίησες στο ψυγείο 
και καθαρίζεις τον πάγκο. 

Μετά απο μερικά λεπτά, θα αρχίσεις να ακούς το τυράκι που λιώνει
πάνω στην τοστιέρα,
τότε ξέρεις πως το τόστ σου είναι έτοιμο!

Βγάζεις το τόστ με την βοήθεια ενός πιρουνιού σε ένα πιατό.
(πάλι προσοχή - θα καίει!)

Κόβεις  το τόστ σε 2 διαγώνια κομμάτια & τρώς με μαχαίρι & πιρουνι!

Καλή επιτυχία!  

Σήμερα λοιπόν ο ίδιος ετοίμασε για όλους μας 4 ψημένα τόστ!
Μας τα σέρβισε σε πιάτο με μαχαιροπίρουνα και αληθινά σας λέω 
ήταν ενα τόσο τέλεια ψημένο τόστ!

Δεκατιανό! Ψωμάκια με ξηρούς καρπούς!


Κυριακή απόγευμα 17:18μ.μ και ότι έχεις καταφέρει να 
τακτοποιήσεις την κουζίνα απο το μεσημεριανό φαγητό! 
Αμέσως ξεκινούν οι περίεργες σκέψεις!
[ ... τι θα πάρουν αύριο για δεκατιανό στο σχολείο ... ]


Ας φτιάξω έναν καφέ, ίσως βοηθήσει!
Πατάς το κουμπί της καφετιέρας να ζεσταθεί, 
"καίς" το αγαπημένο σου φλυτζάνι espesso με ζεστό νερό 
και η μυρωδιά του καφέ που τρέχει, 
ήδη σε έχει ταξιδέψει για λίγο εκεί κοντά στην θάλασσα, 
να κοιτάς τον ήλιο κατάματα και να σε τυφλώνει... 

Εντάξει αυτό δεν μπορείς να το έχεις, τώρα!
Μπορείς όμως να έχεις μια φίλη!
Ανοίγεις το viber και στέλνεις στην Ρούλη 1 καρδούλα,
λέτε 5-6 σοβαρά και μετά 2-3 χαζομάρες!

(Οι φίλοι & το γέλιο αναπόσταστο κομμάτι της ζωής μας!)

Μπαίνεις πάλι στην κουζίνα, 
αυτή την φορά με μεγάλη αυτοπεποίθηση
ότι έχεις βρεί το "ιδανικό" αυριανό δεκατιανό!

Ανοίγεις την τροφοθήκη και ταυτόχρονα το ψυγείο!
Χμμμ.... εδώ το έχω.... δεν είσαι απόλυτα σίγουρη όμως.

- Παιδιά πείτε καμιά ιδέα για το αυριανό δεκατιανό!
(απαντά η μικρή σου κόρη με απόλυτα ξεκάθαρο ύφος-μα πως μπορεί 7 χρονών παιδί!!!!)

- Μαμά! Αύριο είναι Δευτέρα! Εμείς έχουμε τα γήπεδα!
Δεν μπορώ να παίζω και να τρέχω ούτε με κάτι 
που να θέλει χατροπετσέτα, ούτε με κάτι που να είναι σε μπόλ!  

[ακαριαία,η μικρή έχει πατήσει delete, στην ιδέα σου για σάντουϊτς
με σως γιαουρτιού(αντί μαγιονέζας) βραστό αυγό,γαλοπούλα & μαρούλι]

Μάλιστα πάμε πάλι, απο την αρχή!
Ανοίγεις πάλι την τροφοθήκη...

Αλεύρι ... μαγιά... ξηροί καρποι ...κανέλα... α!και ίσως λίγομοσχοκάρυδο..

Μόλις πήρες την γενναία απόφαση να φτιάξεις 
"Ψωμάκια με ξηρούς καρπούς!"

Τα υλικά που θα χρειαστείς είναι: 

330γρ αλεύρι γ.ο.χ
200 ml φρέσκο γάλα
60 γρ βούτυρο
2 κ.σ μαύρη ζάχαρη
1 φακ ξερή μαγιά
1 κ.σ κανέλα
ελάχιστο μοσχοκάρυδο
5-6 χούφτες απο ξηρούς καρπούς χοντροκομμένους
(καρύδια-αμύγδαλα-φουντούκια-κάσιους)

Έφτασε η ώρα να λερώσεις τα φρεσκοσαπουνισμένα χέρια σου!

Αρχικά θα πρέπει να ζεστάνεις ελαφρώς το γάλα με το βούτυρο.

Χρειάζεσαι ένα μεγάλο μπόλ για να ανακατέψεις: 
το αλεύρι, τη μαγιά,
την ζάχαρη, την κανέλα, 
και μια πρέζα απο τριμμένο μοσχοκάρυδο.

Θα πρέπει να κάνεις μια μικρή λακούβα στο κέντρο
 του μίγματος με τα στερεά υλικά και 
σιγά σιγά να ρίξεις το ζεστό γάλα με το βούτυρο.

Ξεκινάς το ζύμωμα.
Μετά απο λίγο έχεις μια σούπερ μαλακιά ζύμη που θα 
πρέπει να μεταφέρεις σε ένα καθαρό σκέυος και 
να σκεπάσεις με μια καθαρή πετσέτα.
Ψάχνεις το φλυτζάνι του καφέ σου να πιείς την τελευταία γουλιά.

Αυτό ήταν! έχεις στην διάθεση σου 1 ώρα μέχρι να 
φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο το ζυμάρι!

Ρίχνεις μια ματιά γύρω σου ... όλα καλά!
Τα παιδιά έχουν τελειώσει απο το πρωϊ το διάβασμα 
και κάνουν ποδήλατο στον κήπο....

Κοιτάς με "νόημα" τον μπαμπά τους ... 
και με θάρρος ανακοινώνεις σε όλους πως θα πας για τρέξιμο!

[ Θα λείψεις απο σπίτι-δεν μπαίνεις στην διαδικασία διαλόγου-λάθος μεγάλο ]

Μετά απο ακριβώς 4' λεπτά σε βλέπουν με τα αθλητικά σου, 
τα ακουστικά στα αυτιά και ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη,
να τους χαιρετάς!

Πόσο μεγάλη ανάγκη είχες να μείνεις αυτήν την 1 ώρα μόνη σου!
Χωρίς να σκέφτεσαι ή να προγραμματίζεις την ζωή σου ...
μόνο να μυρίζεις,να ακούς, να βλέπεις την 
θάλασσα βαδίζοντας ή τρέχοντας πλάι της.

[ κάποιες απο εμάς, ίσως είναι ακόμα πιο τυχερες, 
μιας και έxουν το προνόμιο να νιώθουν όλα αυτά 
απο ψηλά-διασχίζοντας μια γέφυρα που ενώνει δυό στεριές...]

Επιστρέφεις έχοντας τρέξει σχεδόν 10χλμ, 
με ενεργοποιημένες  τις  
ενδορφίνες (οι ορμόνες της ευτυχίας) 
του οργανισμού σου!


[Θεωρούνται το καλύτερο φάρμακο 
κατά της κακής διάθεσης 
και αποτελούν ισχυρότατο παυσίπονο - 
εκατό φορές πιο ισχυρό από τη μορφίνη.
Η δράση τους είναι ιδιαιτέρως ευεργετική, 
καθώς μας ηρεμούν, γεννούν αίσθημα ευδαιμονίας, 
βελτιώνουν τη διάθεση εξουδετερώνοντας 
τα υψηλά επίπεδα της αδρεναλίνης, 
που προκαλεί το στρες , 
ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα 
και καθυστερούν την εξέλιξη της γήρανσης.

Τα επίπεδα των ενδορφινών αυξάνονται όταν εκτελούμε κάποιες λειτουργίες. 
Η γυμναστική, το γέλιο και η κατανάλωση σοκολάτας είναι κάποιες από αυτές.]

Βεβαιώνεσαι πως όλα είναι όπως (σχεδόν) τα άφησες ... 
(τουλάχιστον είναι όλοι καλά!) 

Ωραία! 

Πρέπει να δείς τι κάνει και η ζύμη που είχες αφήσει να φουσκώσει.
Είναι έτοιμη να ξεχειλίσει απο το μπόλ!
Της χαμογελάς! 
Πλένεις χέρια και την ζουλάς απαλά να ξεφουσκώσει χωρίς βία...
Ρίχνεις τους ξηρούς καρπούς και πλάθεις λίγο ακόμα.

Στρώνεις ένα λαδόχαρτο στην λαμαρίνα του φούρνου 
και ξεκινάς να πλάθεις μικρά-μικρά καρβελάκια ... κάπου εκεί, 
ίσως έχεις μια ζυγαριά... κομμάτι ζύμης περίπου 65-70γρ 
θα σου δώσει το ιδανικό μέγεθος, όταν το ψωμάκι σου ψηθεί!

Αραδιάζεις λοιπόν τα ζυμαράκια σου πάνω στο ταψί, 
αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους μισή παλάμη!

Προθερμαίνεις τον φούρνο στους 180οC και 
σκεπάζεις το ταψί που ακόμα έχεις εκτός φούρνου 
με την καθαρή πετσέτα που είχες χρησιμοποιήσει πριν λίγο.

Θα αφήσεις τα ζυμαράκια σου να φουσκώσουν 
ακόμα μια φορά... αυτή την φορά όμως μέχρι να 
κάνεις το μπάνιο σου θα είναι έτοιμα να τα φουρνίσεις! 

[Όχι μαλλιά δεν προλαβαίνεις να φτιάξεις τώρα ...]

Κανονικά την σειρά σου στο μπάνιο θα έπρεπε να πάρουν 
τα παιδιά-αλλά επειδή υπάρχει θεός- μόλις επέστρεψες 
απο το τρέξιμο, τα βρήκες στον καναπέ να βλέπουν τηλεόραση 
& να  μοσχοβολούν αφρόλουτρα!

Ξεκινάς το φούρνισμα στους 180 βαθμούς για 12 λεπτά!

Πας στον καναπέ για αγκαλιές & γαργαλητά ... 
(αν τα βρείς σε τρελό κέφι , ζητάς να σου πούν τα : ο & τα ι της ορθογραφίας)

Βγάζεις την πρώτη λαμαρίνα απο τον φούρνο, βάζεις την επόμενη ... 
και τοποθετείς τα ψημένα ψωμάτια σε σχάρα να κρυώσουν.

Ετοιμάζεις το βραδυνό τους : Παξιμάδια λαδιού με 
φρέσκια ντομάτα,τυρί φέτα  & Γάλα με κακάο.

Ήδη η μυρωδιά της κανέλας απο τα φρέσκια ψωμάκια,
τους έχει φέρει όλους στην κουζίνα!
Στην ερώτηση του μπαμπά με το αθώο βλέμμα : 
Μπορώ να δοκιμάσω ή τα έχεις για το blog ; 

Δεν απαντάς αμέσως ... φυσικά δεν τολμάει να αγγίξει ...

Βάζεις σε ένα πιάτο, το πιο όμορφο ψημένο ψωμάκι , 
δίπλα ένα κομμάτι τυρί , πασπαλίζεις με φρέσκο μπούκοβο και του το δίνεις.
(τώρα κατάλαβε γιατί δεν είχες απαντήσει πιο πρίν...)

Έχεις βγάλει και την δεύτερη λαμαρίνα απο τον φούρνο!
Κρυώνεις και αυτά τα ψωμάκια πάνω στην σχάρα. 

Αλείφεις τα ψωμάκια με βούτυρο , αν θέλεις όσο είναι ζεστά.

Λίγο μετά τις 10:30μμ επικρατεί πια αυτή η απόλυτη ησυχία!
Βάζεις ένα ποτήρι κρασί, απο αυτό το ημίγλυκο, 
με τα φρουτώδει αρώματα που αγαπάς... 

Κόβεις διαγώνια ένα ψωμάκι ... βάζεις 1 κουταλιά μαρμελάδα σύκο 
(χωρίς ενοχές - έκαψες σχεδόν 700 θερμίδες με το απογευματινό τρέξιμο) 
και δίπλα μικρά κομμάτια λευκής μοτσαρέλας!


Παρέα με το ψωμάκι και το ποτήρι με το κρασί 
βγαίνεις στην αυλή... ενεργοποιείς το wifi του κινητού σου και 
πέφτεις πάνω στην σελίδα της International Olympic Truce Centre
στο facebook όπου πολίτες του κόσμου υπογράφουν 
διακήρυξη ολυμπιακής εκεχειρίας. 
Μια πρωτοβουλία του διεθνούς Ολυμπιακού Κέντρου Εκεχειρίας, 
 με στόχο την επίτευξη των εκεχειριών σε εμπόλεμες ζώνες...
  Για το λόγο αυτό, το Ολυμπιακό Κέντρο Εκεχειρίας έχει 
δημιουργήσει μια e-Πλατφόρμα (http://petition.olympictruce.org
με σκοπό την συλλογή όσο το δυνατόν 
περισσότερων υπογραφών από τους πολίτες σε όλο τον κόσμο.

Μόλις υπόγραψες ... εύκολο ήταν! 
το e-mail σου
το όνομα  σου
το επίθετο σου 
& τον λόγο που υπογράφεις ... χρειάζεται λόγος για κάτι τέτοιο άραγε ...

Χμμμ να πάλι η σκέψη ... 
έχεις τελειώσει  με το ψωμάκι & το κρασί σου!
Έχεις πια τροφή για σκέψη...


Τα ψωμάκια με ξηρούς καρπούς για το αυριανό δεκατιανό τους 
έχουν μπεί σε χάρτινα σακουλάκια ... 
με το όνομα του καθενός γραμμένο επάνω 
και ακριβώς δίπλα μια ζωγραφισμένη καρδιά & ένα χαμόγελο!

Καλή επιτυχία!