Το παστίτσιο της Αφροδίτης!




"Che pasticcio!" ~ "τι ανακατωσούρα" αναφωνούν συχνά πυκνά οι Ιταλοί 
 μπροστά σε ό,τι τους φαίνεται μπερδεμένο!

Κατά μία εκδοχή, πρωτοφτιάχθηκε από τους μάγειρες της 
Αικατερίνης των Μεδίκων τον 14ο αι. 
 Άλλοι λένε πως είναι δουλειά του δούκα Φιλίπ Μορνέ στις αρχές του 17ου αι. 

Πολλοί όμως είναι και όσοι πιστεύουν πως δημιουργήθηκε 
από τον μαρκήσιο Λουί ντε Μπεσαμέλ, 
αρχιμάγειρα του Λουδοβίκου ΙΔ'.



Δεν μπόρεσα λοιπόν να αντισταθώ και να μην μοιραστώ 
μαζί σας την Ιστορία του Παστίτσιου!

 Η λέξη "παστίτσιο" έχει φοβερό γλωσσικό ενδιαφέρον!

Το παστίτσιο ανήκει σε μια οικογένεια αντιδανείων λέξεων (π.χ. πάστα, πατέ κτλ.) που όλες τους έχουν την αρχή στο ρήμα πάσσω που σήμαινε "πασπαλίζω, ραίνω" (ενώ αργότερα πήρε και τη σημασία ‘διακοσμώ’). 

Το ρήμα πάσσω το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι όταν όταν μαγείρευαν πασπαλίζοντας στο φαγητό κάποια υλικά που βρίσκονταν σε σκόνη, όπως το αλεύρι, κι έτσι βρίσκουμε στο Ονομαστικόν του Πολυδεύκη «πασταὶ δ΄ εἰσίν͵ ὡς Εὔπολίς φησι͵ ζωμὸς ἀλφίτων μέτα», δηλαδή ζωμός ανακατεμένος με αλεύρι. 

Έχουμε λοιπόν μια λέξη (παστή ή τα παστά) που δηλώνει ένα είδος χυλού με αλεύρι, και η λέξη αυτή περνάει στα λατινικά ως pasta, όπου σημαίνει "ζύμη". 

Από το λατινικό pasta, μέσω ενός αμάρτυρου λαϊκού τύπου *pasticium, έχουμε το pasticcio, το οποίο στα ιταλικά σημαίνει κατ’ αρχάς μια ζύμη από ανακατεμένα συστατικά, 
ενώ πολύ γρήγορα παίρνει και μεταφορικές σημασίες!

Χωρίς προσδιορισμό, η λέξη δηλώνει ειδικά το γνωστό φαγητό από μακαρόνια, κιμά και κρέμα μπεσαμέλ και έτσι φτάνει και στη χώρα μας.

 Ωστόσο, ακόμα και σήμερα στην ιταλική κουζίνα η λέξη χρησιμοποιείται και με την αρχική της σημασία, π.χ. pasticcio di fegato είναι ένα είδος πατέ από συκώτι.  

Όμως, παστίτσιο λέγεται και το καλλιτεχνικό έργο που συντίθεται 
κατά μίμηση άλλου έργου από το οποίο αναπαράγει στοιχεία ή 
που αποτελεί συρραφή στοιχείων από άλλα έργα. 

Το ιταλικό pasticcio, εκτός από μια πίτα από ζύμη στην οποία 
μπαίνουν διάφορα συστατικά, πήρε από πολύ νωρίς τη σημασία!

Από το 1720 ανθεί στην Ιταλία πρώτα και στην υπόλοιπη 
Ευρώπη στη συνέχεια ένα μουσικό είδος, η opera pasticcio. 

Αν κάποιος λοιπόν σας καλεί να πάτε στο παστίτσιο του Χέντελ ... μην σας ανοίγει η όρεξη!
 Όπερες-παστίτσιο έγραψαν οι μεγαλύτεροι συνθέτες της εποχής, δηλαδή ήταν είδος καθ’ όλα αξιοσέβαστο.Η λέξη επεκτείνεται και σε άλλες τέχνες πέρα από τη μουσική, ιδίως στη λογοτεχνία στη ζωγραφική και στην αρχιτεκτονική, και σε κάθε περίπτωση εννοούμε ένα έργο τέχνης που βασίζεται σε προηγούμενες δημιουργίες.


Στο βιβλίο συνταγών του Πελεγκρίνο Αρτούζι 
«La Scienza in Cucina e L' Arte di Mangiar Bene»
 (1891, Η επιστήμη στην κουζίνα και η τέχνη του καλού φαγητού) 
 καταγεγραμμένη βρίσκουμε συνταγή όπου χρησιμοποιούνται 
τριών ειδών κρέατα: χοιρινό, μοσχαρίσιο και περιστεριού! 

 Στο μυθιστόρημα "Ο γατόπαρδος" του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα , 
βρίσκουμε ένα είδος παστίτσιου,  με κοτόπουλο, ζαμπόν και αβγά
όπου το  1860 σε ένα μεγαλειώδες δείπνο που προσφέρει 
ο Σικελός πρίγκιπας Ντον Φαμπρίζιο Σαλίνα, 
οι καλεσμένοι μένουν έκθαμβοι μπροστά στις πιατέλες 
από κασσίτερο που έρχονται γεμάτες με το συγκεκριμένο έδεσμα.
 

Το παστίτσιο όμως δεν άργησε να φτάσει και στην Ελλάδα!
Αρχικά στα νησιά του Ιονίου.
 
 Στην Κέρκυρα λοιπόν έχουμε το παστίτσιο τσι νόνας 
(Το πατσίτσιο της γιαγιάς). 
Στην συνταγή αυτή τα μακαρόνια είναι 
τυλιγμένα με φύλλα κρούστας 
και η σάλτσα δεν περιέχει κιμά αλλά ντομάτα, 
τυρί τριμμένο, αβγά βραστά σε ροδέλες, χοιρομέρι,  
σαλάμι,  ψιλοκομμένα κομμάτια κοτόπουλου 
και κρέας αρνίσιο ή μοσχαρίσιο!


Στα λατρεμένα μου Κύθηρα έφτασε το βενετσιάνικο παστίτσιο, 

που το φτιάχνουν την Κυριακή της Αποκριάς. 
Η συνταγή δεν περιέχει μπεσαμέλ αλλά τυλίγεται με μια γλυκιά ζύμη.
 Στο εσωτερικό του περιέχει κιμά και κομμάτια από μοσχαρίσιο συκώτι. 
Ένα συνονθύλευμα γλυκιάς και αλμυρής γεύσης σε πλήρη αρμονία!

 

Όμως η συνταγή του αγαπημένου Νικόλαου Τσελεμεντέ 
μας έκανε να αγαπήσουμε τόσο πολύ αυτό το πιάτο 
που σχεδόν πια το θεωρούμε ελληνικό!
 
 Οι παραλλαγές του πολλές
Μια απο αυτές το Παστίτσιο με λαχανικά!

Κάθε φορά  (αγαπημένο μου τραγούδι... ) 
λοιπόν που φουρνίζω ένα παστίτσιο οι μνήμες μου 
με τραβούν απο την μύτη και με μεταφέρουν στο Κυριακάτικο 
γιορτινό τραπέζι του πατρικού σπίτιου μου ...  


Ας φτιάξουμε λοιπόν το αγαπημένο μας παστίτσιο!

Υλικά 

Για τον κιμά
1 κιλό κιμά μοσχαρίσιο
1/3 φλ. ελαιόλαδο
1 ξερό κρεμμύδι, μεγάλο, ψιλοκομμένο
 5 ώριμες ντομάτες, ψιλοκομμένες & ξεφλουδισμένες

1  κ.σ. κέτσαπ 
2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες
½ κ.γ. μπαχάρι,  ½ φλ κονιάκ ή κόκκινο κρασί
αλάτι, πιπέρι
Για την μπεσαμέλ την συνταγή θα βρείτε: εδώ (Μπεσαμέλ με γραβιέρα)

Για τα μακαρόνια

1 πακέτο μακαρόνια για παστίτσιο, Νο 2 

 1 αβγό και 1 ασπράδι, ελαφρώς χτυπημένα
2 κ.σ βούτυρο λιωμένο

6 κ.σ τριμμένη γραβιέρα μαζί με 1 κ.σ τριμμένη φρυγανιά


Ετοιμασία για τον κιμά
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο, 
τσιγαρίζουμε τον κιμά, 
ανακατεύοντας διαρκώς με μια ξύλινη κουτάλα 
(για να μην σβολιάσει) 
μέχρι να αλλάξει το χρώμα του.
Σβήνουμε με το κρασί ή το κονιάκ
περιμένουμε μέχρι να εξατμησεί το αλκοόλ και
 προσθέτουμε την ντομάτα, την κέτσαπ
τα μπαχαρικά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα 
και αφήνουμε τον κιμά να σιγοβράσει για 15 λεπτά. 

[Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο χλιαρό νερό,
 όμως στο τέλος η σάλτσα του κιμά 
θα πρέπει να μην έχει πολλά υγρά.] 


 Ετοιμάζουμε την μπεσαμέλ μας.


Ετοιμασία για τα Μακαρόνια: 
Βράζουμε ~ δεν παρά-βράζουμε τα μακαρόνια σύμφωνα 
με τις οδηγίες του πακέτου. 
Τα σουρώνουμε, τα ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα,
 τα περιχύνουμε με τα αβγά και το
 λιωμένο βούτυρο και αναμειγνύουμε καλά.
Ετοιμαζόμαστε για το φούρνισμα!
 
 Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180οC. 

Στρώνουμε τα μισά μακαρόνια στο ταψί και 
τα ραντίζουμε με 2.κ.σ απο το μείγμα τριμμένης 
γραβιέρας-φρυφανιάς, 
 στρώνουμε και τα υπολοιπα μακαρόνια και 
στην συνέχεια απλώνουμε ομοιόμορφα τον κιμά.
Ραντίζουμε με το 2κ.σ τριμμένης γραβιέρας-φρυφανιάς ακόμα.
 Τέλος σκεπάζουμε ομοιόμορφα με την μπεσαμέλ 
και ραντίζουμε την επιφάνεια με το υπόλοιπο τυρί-φρυγανιά. 

 Ψήνουμε για 50 λεπτά ή ώσπου να ψηθεί η μπεσαμέλ 
και να αποκτήσει χρυσόξανθο χρώμα.
(ανάλογα με τον φούρνο μας)
  Βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο, 
το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς και σερβίρουμε.     

Καλή Επιτυχία!

Παστέλι σπιτικό!


Το παστέλι είναι ένα γλυκό από σουσάμι και μέλι
που συνδυάζει τη γλυκιά γεύση με θεραπευτικές ιδιότητες.

Η παρουσία του σουσαμιού προσφέρει πληθώρα 
ιχνοστοιχείων όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, 
καλά λιπαρά οξέα ω-6, βιταμίνη Ε αλλά και πρωτεΐνη. 
Το μέλι θα δώσει απλούς υδατάνθρακες για ενέργεια
 καθώς επίσης και πολύτιμα αντιοξειδωτικά στοιχεία.



Οι ρίζες της συνταγής του παστελιού ξεκινούν 
από την Ιλιάδα του Ομήρου όπου
 αναφέρεται ως τρόφιμο που δόθηκε 
στους στρατιώτες πριν από τις μάχες , 
για να ενισχύσουν την ενέργειά τους 
και να τους δώσει δύναμη . 

Επίσης αναφέρεται σε αρχαία Αιγυπτιακά αρχεία 
ως φάρμακο που καταναλώνονταν από 
τις γυναίκες επί το πλείστον, 
για τόνωση των ορμονών τους 
και αύξηση στη λίμπιντό τους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς διατροφολόγους , το παστέλι περιέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το σώμα μας , επηρεάζει θετικά την ρύθμιση των λιπιδίων στο αίμα , ρυθμίζει τα επίπεδα της καλής (HDL) και της κακής (LDL) χοληστερίνης και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.  
Επιβεβαιώθηκε πως είναι τα οφέλη του μελιού και του σουσάμιου που βοηθούν στην μείωση της κατάθλιψης, της αρτηριοσκλήρυνσης, της πολλαπλής σκλήρυνσης και της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

 Το παστέλι μπορεί να καταναλωθεί ως σνακ 
αλλά θέλει προσοχή στην κατανάλωσή του διότι περιέχει αρκετές θερμίδες.

[Στην τυπική διαθρεπτική ανάλυση,
 ανά 100g παστελιού περιέχονται 16-20g πρωτεΐνης, 
31-34g λιπαρά εκ των οποίων το 50% είναι μονοακόρεστα,
 25-28g υδατάνθρακες αποδίδοντας συνολικά 450-480 kcal.]



Ας φτιάξουμε λοιπόν, εύκολα & απλά αύτη την "βόμβα" ενέργειας στο σπίτι!


Υλικά 

280γρ. σουσάμι
300γρ. μέλι
1/4 κ.γ. κανέλα
1κ.γ. χυμό λεμονιού
 
Ετοιμασία


Καβουρδίζουμε το σουσάμι σε ένα τηγάνι μέχρι 
να πάρει ελαφρά ξανθό χρώμα.
Στη συνέχεια, το βάζουμε σε μία κατσαρόλα, 
προσθέτουμε το μέλι και τα βράζουμε για 5'
Στο τέλος την κανέλα  και το χυμό λεμονιού.
Σε ένα ταψί παραλληλόγραμμο στρώνουμε μια λαδόκολλα 
και αδειάζουμε το μείγμα μας στρώνοντάς ομοιόμορφα σε πάχος.
Αφήνουμε να κρυώσει στη λαδόκολλα και 
μετά κόβουμε στο μέγεθος και το σχήμα που θέλουμε.
Καλή Επιτυχία!


Η νόστιμη και υγιεινή αυτή συνταγή που θα σας 
προσφέρει αρκετή ενέργεια για σωματική αλλά και πνευματική προσπάθεια!
 Θα σας βοηθήσει να μειώσετε το άγχος, τη χρόνια κόπωση και την κατάθλιψη. 
Θα αυξήσει σημαντικά τη λίμπιντό σας και μέσα σε 3 εβδομάδες τακτικής κατανάλωσης θα παρατηρήσετε τα κατευναστικά του αποτελέσματα σε περιπτώσεις χρόνιου άγχους!
Το παστέλι έχει μεγάλη διάρκεια ζωής!

Αυθεντικό Ιταλικό Tiramisù!

Πολλοί πιστεύουν ότι το Τιραμισού έχει αφροδισιακές ιδιότητες!
Ίσως λόγω της ενέργειας του καφέ σε συνδυασμό 
με την ηδονή της συνολικής 
γευστικής εμπειρίας προσφέρει
 το φιλί της ζωής σε όποιον δοκιμάσει 
την αυθεντική αυτή συνταγή! 

 



Η πιο διαπιστευμένη εκδοχή είναι ότι τιραμισού προέρχεται από την περιοχή του Βένετο. Βρίσκουμε την πρώτη γραπτή συνταγή για τιραμισού στο βιβλίο Giovanni Capnist του 1983 με το όνομα Dolci Del Veneto.
Το 1988, το βιβλίο La Marca Gastronomica, αναφέρει και πάλι ως ένα γλυκό σερβίρεται στο Le Beccherie, ένα εστιατόριο στο Τρεβίζο, και αποκαλεί με το πραγματικό της όνομα: Tiramisu.
Ανεξάρτητα από την πραγματική ιστορία για την προέλευσή του, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι το Τιραμισού, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ιταλικά επιδόρπια στον κόσμο!

Υλικά

300γρ μπισκότα σαβαγιάρ 
500γρ. τυρί μασκαρπόνε 
3 κρόκοι αυγού (απο αυγά ημέρας)
100 γρ. ζάχαρη
50 ml κρασί Marsala
  3 φλυτζανάκια
καφέ espresso lungo 
 ¼ κ.γ. αλάτι
  κακάο σκόνη άγλυκο

Ετοιμασία

Ετοιμάζουμε τον εσπρέσο lungo, 
προσθέτουμε το κρασί Marsala και ανακατεύουμε. 
Τα αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν και ετοιμάζουμε την κρέμα.



(Ο κίνδυνος της σαλμονέλας από τα ωμά αυγά είναι σχετικά μικρός, σύμφωνα με έρευνες το ποσοστό των μολυσμένων με σαλμονέλα αυγών είναι της τάξης του 1 στα 30.000 αυγά- παρόλα αυτά εγώ προτιμώ να μην τα χρησιμοποιώ ωμά στις συνταγές μου.)


Για να παστεριώσουμε τον κρόκο:
Βράζουμε την ποσότητα ζάχαρης της συνταγής μας με 2 κουταλιές της σούπας νερό. 
(100γρ ζάχαρη/2κσ νερό).
Το σιρόπι είναι έτοιμο, όταν κάνει φυσαλίδες. 
Εν τω μεταξύ χτυπάμε στη χαμηλή ταχύτητα του μίξερ τους κρόκους & ρίχνουμε σταδιακά το ζεστό σιρόπι. 
Αυξάνουμε τη ταχύτητα του μίξερ για να μην κόψουν οι κρόκοι.
Όταν χτυπηθούν καλά τα κροκάδια με το σιρόπι, βάζουμε το μπολ μας σε κρύο νερό ώστε να ρίξουμε την θερμοκρασία και να μπορέσουμε να προσθέσουμε τα υπόλοιπα υλικά μας!


Ρίχνoυμε στο μίγμα των αυγών το μασκαρπόνε
 και χτυπάμε σε ελαφριά ταχύτητα 
μέχρι να μαλακώσει και να είναι παχύρρευστο.
Προσθέτουμε το αλάτι & 3 κουταλιές απ’ το μίγμα καφέ-κρασιού. 

 Η κρέμα μας είναι έτοιμη.
 Παίρνουμε ένα-ένα τα σαβαγιάρ, 
τα βουτάμε στιγμιαία στο υγρό μίγμα καφέ-κρασιού
ώστε το υγρό να απορροφηθεί κατά
 το 1/3 του ύψους τους και 
τα τοποθετούμε το ένα πλάι στο άλλο στο ταψί. 
Ότα έχουμε καλύψει όλη η επιφάνεια του ταψιού με σαβαγιάρ, 
απλώνουμε πάνω τους τη μισή ποσότητα της 
 κρέμα ωστε να καλύψει όλα τα σαβαγιάρ.
 
Με τον ίδιο τρόπο όπως πριν καλύπτουμε την 
κρέμα με μια σειρά σαβαγιάρ ακόμα,  
καλύπτουμε  με την υπόλοιπη κρέμα.
Πασπαλίζουμε με την σκόνη κακάο όλη την επιφάνεια της κρέμα.

Καλύπτουμε με μεμβράνη το σκεύος μας 
και βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 4 ώρες!

Καλή επιτυχία!  

* Η συνταγή ήρθε στο mail μου , 
απο έναν πολύ ξεχωριστό φίλο
(που μου τόνισε να μην αναφέρω το όνομα του)
Αφιερωμένη λοιπόν σε εσένα ... 
Σε ευχαριστώ πολύ!   

Κέικ λεμόνι με επικάλυψη γλυκό υποβρύχιο με άρωμα λεβάντας!




Υλικά

375γρ αλεύρι γ.ο.χ
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
6 αβγά (σε θερμοκρασία δωματίου)
200 γρ μαύρη ζάχαρη
200 γρ βούτυρο τύπου Κερκύρας (μαλακό, σε θερμοκρασία δωματίου)
2 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
2 κ.σ. χυμός λεμονιού
400 γρ γιαούρτι 2% λιπαρά

Για την επικάλυψη 

3 κ.σ γλυκό υποχβρύχιο με άρωμα λεβάντα

 

 Ετοιμασία 

Ανακατεύουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, 
το αλάτι και τα περνάμε από κόσκινο. 

Χωρίζουμε τους κρόκους και τα ασπράδια των αυγών. 

Χτυπάμε τα ασπράδια μέχρι να μαλακώσουν οι κορυφές της κρέμας. 
Προσθέτουμε σταδιακά 50 γρ ζάχαρη, 
μέχρι οι κορυφές να γίνουν πιο πηχτές και γυαλιστερές. 

Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε το βούτυρο τ. Κερκύρας, 
με την υπόλοιπη ζάχαρη, τους κρόκους, 
το ξύσμα λεμονιού και το χυμό λεμονιού 
μέχρι το μείγμα μας να αφρατέψει. 
Προσθέτουμε λίγο-λίγο το μείγμα από το αλεύρι 
και το γιαούρτι, με εναλλαγές.

Στη συνέχεια, ρίχνουμε μέσα και το μείγμα με τα 
ασπράδια ανακατεύοντας με απαλές κινήσεις.
Αδειάζουμε μέσα στη φόρμα του κέικ, 
που πρίν έχουμε βουτυρώσει και αλευρώσει καλά.

Ψήνουμε στους 175οC, σε προθερμασμένο φούρνο για 50λεπτά. 
 
Όταν ψηθεί, αφήνουμε να κρυώσει σε μια σχάρα για 10 λεπτά.
 
Ετοιμασία για την επικάλυψη
 
Σε μπέν μαρί, ζεσταίνουμε τις 3 κουταλιες 
απο το γλυκό υποβρύχιο με άρωμα λεβάντας, 
μέχρι να λιώσει εντελώς και να έχει κρεμώδη υφή.

Μόλις κρυώσει το κείκ μας, το βαζουμε σε πιατέλα
και το καλύπτουμε με το λιωμένο γλυκό υποβρύχιο.

Γαρνίρουμε με φλούδες λεμονιού και σερβίρουμε.

Καλή επιτυχία!



Πρόσφορο με προζύμι.




Για να τελεστεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας,
που είναι σκοπός της Θείας Λειτουργίας 
είναι απαραίτητο ο ιερεύς να έχει πρόσφορο.

Απά το πρόσφορο ο ιερεύς θα βγάλει το μέρος εκείνο 
που θα γίνει το Τίμιο Σώμα του Κυρίου, τον "Αμνό", 
αλλά και τις μερίδες τις Θεοτόκου, 
των Αγιών και των δικών μας ονομάτων 
(ζώντων και κεκοιμημένων) που θα μνημονευτούν.


Υλικά

Προζύμι 200γρ
 αλεύρι κίτρινο
(Η γιαγιά μου έλεγε πως για μια λειτουργιά 
χρειάζεται τόσο αλεύρι, 
όσο να γεμίσουν ενωμένες οι 2 χούφτες μας 3 φορές)
λίγο αλάτι
(στα 750γρ αλεύρι/ 1 κ.γ αλάτι)

Ετοιμασία

Από το προηγούμενο βράδυ αναπιάνουμε το προζύμι.
Βγάζουμε το προζύμι από το ψυγείο και 
το διαλύουμε με λίγο χλιαρό νερό.
Προσθέτουμε τόσο αλεύρι μέχρι να γίνει ένας πηκτός χυλός.
Το σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα και το αφήνουμε να ξεκουραστεί.

Την άλλη μέρα, κοσκινίζουμε και  ρίχνουμε σε μια λεκάνη το αλεύρι μας.
Κάνουμε μια μικρή λακκούβα και 
ρίχνουμε μέσα το προζύμι, 
το αλάτι και λίγο χλιαρό νερό.

Αρχίζουμε να ζυμώνουμε πολύ καλά με τις γροθιές μας 
και με ρυθμό σχετικά γρήγορο για 20 λεπτά.

Πλάθουμε την ζύμη μας σε λεία και καθαρή επιφάνεια.
Με τα δάχτυλα αλλά και τις παλάμες μας της δίνουμε σχήμα  μπάλας
αλλά και τρίβοντας την επιφάνεια της έως ότου γίνει λεία.

Όταν τελειώσουμε με το πλάσιμο, χαράζουμε με ένα μαχαίρι σταυρό.
Από το κέντρο του σταυρού , κρατάμε ένα κομμάτι που θα το χρησιμοποιήσουμε για προζύμι στο επόμενο ζύμωμα.
 Δουλεύουμε πάλι την ζύμη μας πολύ καλά και την στρογγυλεύουμε σαν μπάλα.
Σε ένα ταψάκι 24 εκ διάμετρο, βάζουμε μια σταγόνα λάδι και με την βοήθεια μιας χαρτοπετσέτας το απλώνουμε στον πάτο αλλά και στα τοιχώματα.
Τοποθετούμε στο κέντρο του ταψιού την λειτουργία μας.

Το σφράγισμα

Παίρνουμε την σφραγίδα και σταυρώνουμε με αυτή την λειτουργία μας.
Στην συνέχεια το πατάμε με δύναμη στο ζυμάρι.
Το τραβάμε επάνω με προσοχή.

Το φούσκωμα

Σκεπάζουμε το ταψάκι με μια λεκάνη και από επάνω με μια κουβέρτα.
Ανάλογα με την θερμοκρασία του χώρου και την εποχή 
θα χρειαστεί να μείνει εκεί τουλάχιστον 1 με 1 &1/2 ώρα.
Εφόσον γίνει τρυπάμε το πρόσφορο με μια οδοντογλυφίδα 
σε 4 σημεία κυκλικά,  επιφανειακά και όχι μέχρι τον πάτο.

Το ψήσιμο

Σε προθερμασμένο φούρνο, ψήνουμε για 1 ώρα.
Στους 180οC με αντιστάσεις πάνω κάτω.

Η σφραγίδα

Θα πρέπει να είναι 14 εκ.
Εάν η σφραγίδα μας είναι καινούργια 5-6 μέρες πριν το ζύμωμα
την αλείφουμε με ζεστό ελαιόλαδο και την τυλίγουμε με μια πετσέτα
και την αφήνουμε να απορροφήσει το λάδι.
Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε το σκάσιμο του ξύλου.
Την σφραγίδα δεν την πλένουμε ποτέ.


Μηλόπιτα με στέβια!



Υλικά


4 μήλα καθαρισμένα ολόκληρα χωρίς τα κουκούτσια
 2 κ.σ  στέβια
4 κ.γ κανέλα 
1/2 κ.γ μοσχοκάρυδο τριμμένο

Υλικά για την κρέμα

250ml φρέσκο γάλα
4 κ.σ σιμιγδάλι ψιλό
2 κ.σ   στέβια
2 κ.σ βούτυρο αγελάδος
1 βανίλια

Επιπλέον θα χρειαστείτε 

1 φύλλο σφολιάτας
κανέλα και άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα 
( προεραιτικά )


Ετοιμασία

Ετοιμάζουμε την κρέμα βανίλιας ζεσταίνοντας το γάλα και προσθέτουμε 


την στέβια , το σιμιγδάλι και την βανίλια.
Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πήξει η κρέμα μας.
Τέλος προσθέτουμε το βούτυρο και αφήνουμε την κρέμα μας να κρυώσει.

Ανακατεύουμε σε ένα μπολ την κανέλα, το μοσχοκάρυδο & την στέβια.
Φροντίζουμε να πασαλείψουμε ολόγυρα τα καθαρισμένα μήλα μας.
Αλλά και στο εσωτερικό τους.


Απλώνουμε το φύλλο σφολιάτας στον πάγκο εργασίας μας 
και την χωρίζουμε σε  4 κομμάτια.
Στο κέντρο του κάθε κομματιού βάζουμε από ένα μήλο.
Γεμίζουμε το εσωτερικό του με την κρέμα βανίλιας 
και τυλίγουμε με το κομμάτι σφολιάτας το μήλο μας.

Τοποθετούμε σε σκεύος που έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί
και ψήνουμε για 30 περίπου λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 160oC.

Μόλις βγάλουμε από τον  φούρνο πασπαλίζουμε με 
επιπλέον κανέλα κ στέβια σε άχνη και σερβίρουμε!

Καλή επιτυχία!




Τα τυροπιτάκια του δεκατιανού!




 Υλικά για την ζύμη

4φλ αλεύρι γ.ο.χ
400 γρ γιαούρτι στραγγιστό
200 ml ελαιόλαδο
2 αυγά
1φακ. μπέικιν πάουντερ
αλάτι + πιπέρι

Υλικά για την γέμιση 

 250 γρ τυρί φέτα τριμμένη 
 1 αυγό 
 50 γρ λίγο πικάντικο κασέρι 
 φρέσκο δυόσμο 
πιπέρι 
(αραιώνουμε με λίγο φρέσκο γάλα εαν χρειαστεί)


Ετοιμασία

Χτυπάμε το γιαούρτι με το ελαιόλαδο & τα αυγά.
Προσθέτουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ , το αλάτι κ το πιπέρι.
Αφήνουμε την ζύμη να "ξεκουραστεί".
Ετοιμάζουμε τα υλικά της γέμισης

Ανοίγουμε την ζύμη μας με τον πλάστη
κόβουμε με κουπάτ.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C

Καλή Επιτυχία! 

*Η δόση είναι για περίπου για 60 τυροπιτάκια σε κανονικό μέγεθος.









Λικέρ Πικραμύγδαλο~Amaretto! (Μια ιστορία αγάπης στο ποτήρι σας)

Amaro (πικρό) και Amore (αγάπη) δυό λέξεις σχεδόν ομόηχες,
 που αντικατοπτρίζονται στο κλασσικό ιταλικό λικέρ amaretto.
Γλυκόπικρο και μυρωδάτο σαν την αγάπη. 
Άλλωστε, ο μύθος θέλει από αγάπη να έχει παρασκευαστεί για πρώτη φορά.





Κάπου στο 1525 στην μικρή κωμόπολη του Saronno στην Ιταλία, 
όταν ο μαθητής του Leonardo da Vinci, Bernandino Luini, 
φτάνει για να αγιογραφήσει την τοπική εκκλησία.

 Ζητάει ένα μοντέλο για να ζωγραφίσει την Παναγία και το βρίσκει στο πρόσωπο της όμορφης νεαρής χήρας, ιδιοκτήτριας του πανδοχείου όπου διαμένει. 

Μοντέλο και ζωγράφος όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο ζουν μια όμορφη, 
μυστική, ιστορία πάθους  που τελειώνει με την αναχώρηση του Bernandino. 
Τότε η όμορφη χήρα, αφού δεν μπορούσε να του προσφέρει άλλο τον εαυτό της, έφτιαξε ένα ποτό που η γεύση του να συμβολίζει το πάθος, τη φλόγα αλλά και την πίκρα μιας ανεκπλήρωτης αγάπης.

Να λοιπόν το amaretto. 
Μια ερωτική ιστορία στο ποτήρι σας. 
Αλκοόλ, αμύγδαλα & καραμελωμένη ζάχαρη.

Υλικά 

80 γρ (περίπου 120 τεμάχια) αμύδγαλα, 
(τον καρπό απο σπασμένα κουκούτσια βερίκοκου)
1 λίτρο κονιάκ άριστης ποιότητας
1 κιλό ζάχαρη

Ετοιμασία

Πλένουμε τους καρπούς των κουκουτσιών πολύ καλά.
Σε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο, ρίχνουμε την ζάχαρη,
 τους καρπούς αμυγδάλου & το κονιάκ.

Κουνάμε μερικές φορές και αφήνουμε το βάζο μας, 
σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος,
ωστε να γίνει ο βρασμός του λικέρ μας.

Εκεί θα πρέπει να μείνει για τουλάχιστον 40-50 μέρες!

Καθ'όλη την διάρεκεια αυτών των ημερών, 
κουνάμε το βάζο ώστε να ανακατευτούν οι γεύσεις και τα αρώματα.

Μετά τις 40 ημέρες και την ωρίμανση του λικέρ μας, 
σουρώνουμε με τουλιμπάνι  όσες φορές χρειαστεί ώστε το ποτό μας 
να έχει ενα διαυγές χρώμα, χωρίς ίχνος απο τους καρπούς!

Το λικέρ μας είναι έτοιμο! 

Καλή επιτυχία!