Η μαμά τους η κυρία Κοτσυφίνα! :):):)

Πριν λίγο καιρό σ' ένα απο τα αναριχώμενα φυτά του κύπου μας , τρώπωνε συνεχώς ενα ζευγάρι κοτσυφιών!

(σε αυτή την φωτό αχνοφαίνεται το θυλικό  κοτσύφι!)





Λίγες μέρες μετά ανακαλύψαμε την φωλιά τους , όπου ειχε μέσα 6-7 αυγά , δεν θέλαμε να τρομάξουμε την μαμα κοτσυφίνα και την αφήσαμε ήσυχη να συνεχίσει την τόσο σπουδαία "δουλειά" που της είχε η φύση αναθέσει!!!

Παρακολουθούσαμε καθημερινά απο μακρυά την πορεία των 2 πουλιών! Πότε η μαμα ήταν μεσα στην φωλιά , διατηρόντας τα αυγουλάκια της ζεστά και ο μπαμπάς τριγυρνούσε προς αναζήτηση τροφής και πότε το αντίθετο!

Το μόνο που κάναμε ήταν να αφήνουμε κομάτια απο ψωμί στην άκρη απο το πεζούλι που αναριχώταν το φυτό!

Πρίν λίγο μας περίμενε μια έκπληξη ! Τα αυγουλάκια είχαν σπάσει!
6 μικρά , πανέμορφα , κοτσυφάκια είχαν πάρει την θέση των αυγών την φωλιά!
Μοιράζομαι λοιπόν μαζι σας αυτές τις σπάνιες πραματικά φωτογραφίες!









Για κάποιες τέτοιες στιγμές χρειάζετε μια επαγγελματική φωτ.μηχανή!





Ακόμα έψαξα στο νετ κ βρήκα διάφορες ενδιαφέρουσες πληροφορίες :

Ο ΚΟΤΣΥΦΑΣ 

Ένα από τα πιο γνωστά και διαδεδομένα πουλιά στην Ελλάδα και την Ευρώπη είναι ο μαύρος κότσυφας. Τ' αρσενικά έχουν τελείως μαύρο χρώμα και κίτρινη μύτη. Τα θηλυκά έχουν ανοιχτότερο χρώμα στη ράχη, σχεδόν σκούρο καφέ, ενώ στην κοιλιά είναι πιο ανοιχτό.


Ο κότσυφας ανήκε στα είδη που ζούσαν στα δάση και μάλιστα στα πυκνά φυλλώματα των δέντρων. Σήμερα τα κοτσύφια ζουν σχεδόν παντού, ακόμη και σε κατοικημένους χώρους, στα πάρκα των πόλεων κλπ.

Ζει κι εξημερώνεται πολύ εύκολα στο κλουβί κι η λαλιά του είναι πολύ μελωδική. Δεν έχει βέβαια τη διάρκεια της τρίλιας του αηδονιού και του καναρινιού, αλλά είναι μελωδικότερη από αυτές.

Χτίζει τη φωλιά του κυρίως στα χαμηλά δέντρα, αλλά και σε θάμνους. Το θηλυκό γεννά 2 - 3 φορές το χρόνο 4 - 5 αβγά, που έχουν ένα πολύ ελαφρό πρασινογάλαζο χρώμα.

Ο κότσυφας τρέφεται κυρίως με σκουλήκια, κάμπιες, διάφορα έντομα, που όμως κυνηγά πάντα κάτω στη γη. Ακόμη τρέφεται με ρόγες καρπών όπως είναι τα σταφύλια, βατόμουρα, κούμαρα, κισσόμηλα κλπ.

Τα κοτσύφια δεν ανήκουν στην κατηγορία των πουλιών που προκαλούν καταστροφές στην παραγωγή. Παράλληλα δεν μπορούν να καταταχτούν στην κατηγορία των ωφέλιμων πουλιών.

Στη χώρα μας υπάρχουν κοτσύφια που μένουν μόνιμα, αλλά υπάρχουν και μερικά που το καλοκαίρι μεταναστεύουν στα βόρεια, για να επιστρέψουν το φθινόπωρο και να ξεχειμωνιάσουν.
Είναι από τα πρώτα πουλιά που φτιάχνει τον Μάρτη την φωλιά του.

Επιλέγει να την χτίσει όχι πολύ χαμηλά στο έδαφος αλλά όπου υπάρχει πυκνή θαμνώδης βλάστηση. Με λεπτά κλαδάκια, χόρτα, τρίχες, λάσπη και φτερά επιμελείται με επιδεξιότητα την κατασκευή μιας καλαθωτής περίτεχνης φωλιάς. Εκεί γεννάει από 3-6 γαλαζωπά αυγά με καφεκόκκινα στίγματα και μέχρι τέλος του Ιουνίου που τελειώνει η αναπαραγωγική περίοδος γεννάει ακόμα 2-3 φορές. Η περίοδος της εκκόλαψης διαρκεί από 15-19 ημέρες και την φροντίδα των νεοσσών αναλαμβάνουν εξίσου και οι δύο γονείς για είκοσι περίπου μέρες. Η πλήρης ανεξαρτητοποίηση έρχεται μετά την 35η μέρα. Πολλές φορές η κακοκαιρία του Μαρτίου δεν αφήνει τους ευάλωτους νεοσσούς να επιβιώσουν και ο στοργικός κότσυφας καταδικάζεται να περιμένει την επόμενη γέννα για να δει τα παιδιά του να ξεπεταρίζουν από την φωλιά. Κάθε ζευγάρι καταλαμβάνει την δική του περιοχή και τα αρσενικά δεν διστάζουν να οδηγηθούν και σε τραυματισμούς για να προστατέψουν την περιοχή τους από άλλα πουλιά του είδους τους.


Κατά την αναζήτηση της τροφής του πεταρίζει χαμηλά πάνω από το έδαφος και ψάχνει στα χαμόκλαδα και τις ρίζες των δέντρων να βρει ελιές, σπόρους, κούμαρα, έντομα, γαιοσκώληκες, μούρα και φρούτα από οπορωφόρα δέντρα. Αν και καχύποπτο πουλί, δεν διστάζει να τρυπώσει με θράσος ακόμα και σε αυλές σπιτιών προκειμένου να εξασφαλίσει την απαραίτητη τροφή. Έχει την ικανότητα να ανασηκώνει με το ράμφος του τα φύλλα ψάχνοντας από κάτω για έντομα και σαλιγκάρια και να στρέφει το κεφάλι κοιτώντας λοξά με τα μεγάλα του μάτια.

Το εντυπωσιακό κελάηδημα του κότσυφα έχει δυνατό, καθαρό, μελωδικό ήχο που ακούγεται από τον Φλεβάρη μέχρι περίπου τον Ιούλιο. Προσελκύει το θηλυκό με γλυκά καλέσματα ενώ όλο το φθινόπωρο και τον χειμώνα κελαηδά υποτονικά.