Σκέφτομαι την χαρά που κάνει ο γιος μου , όταν τελικά τα 3 γουρουνάκια καταφέρνουν να σωθούν από τον κακό λύκο αλλά και τα κλάματα του σχεδόν με αναφιλητά πριν λίγες μέρες όταν έσβησε και το 2ο σπίρτο και το φτωχό και παγωμένο κοριτσάκι έμενε μόνο και πεινασμένο!
Αναπολώντας τα παραμύθια των παιδικών μου χρόνων που ακόμα και σήμερα τα διηγούμαστε στα παιδιά μας , σκέφτηκα πως σε κανένα οι ήρωες δεν τρώνε "γκουρμέ" πιάτα ή κάτι το πολύ ξεχωριστό!Ακόμα και το φαγητό στα παλάτια ήταν ναι μεν ζεστό και καλομαγειρεμένο, σπιτικό αλλά όχι χλιδάτο όπως το σκεφτόμαστε σήμερα ... Θυμήθηκα την Σταχτοπούτα να μαγειρεύει το φαγητό της επόμενης μέρας για την κακιά μητριά της και τις κόρες της και να καλεί , τα περιστέρια ,τραγουδώντας "τα καλά στο τσουκάλι τα άσχημα στο καλάθι" να ξεχωρίσουν τις φακές από τη στάχτη ... τελικά ακόμα και οι μοχθηρές αδερφές της δεν θα τρώγανε τίποτα περισσότερο από ένα πιάτο φακές!
Α κόμα και τα γλυκά στα παραμύθια είναι απλά , γνωστά σε όλους και δεν πάνε πιο πέρα από μια λαχταριστή κερασόπιτα , στις σοφές ιστορίες της θείας ... , από την μηλόπιτα της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας μέχρι τα Σκόν με φρέσκια κρέμα που έτρωγαν οι Ντάμες παρέα με τους Ρηγάδες και τους Βαλέδες όταν την ώρα του τσαγιού ,έφτασε η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Σίγουρα θα θυμάστε τα δύο αδέρφια Χάνσελ & Γκρέτελ που η κακιά μητριά ανάγκασε τον φτωχό πατέρα τους να τα εγκαταλείψει στα δάσος και εκείνα ανακάλυψαν ένα σπίτι από γλυκό με παντεσπάνι και ζάχαρη. Η κουζίνα της κακιά γριάς γυναίκας μπορεί να μοσχοβολούσε βούτυρο , αβγά και μπέικον αλλά οι μικροί μας ήρωες κατάφεραν να μείνουν νηστικοί ...
Τελικά στα παραμύθια δεν υπάρχουν αστακοί , χαβιάρι και πιατέλες με καπνιστό σολομό , σαμπάνιες και φουαγκρά ... ίσως γιατί σε εποχές που το φαγητό δεν ήταν αρκετό για όλους δεν ήταν δυνατόν τα παραμύθια να περιγράφουν μια υπερκατανάλωση και μια χλιδή που θα ήταν σουρεαλιστική για πολλά παιδάκια ...
Σημασία έχει η ευνοϊκή έκβαση της ιστορίας , η ικανοποίηση πως παρ' όλες τις δυσκολίες και τις περιπέτειες της ζωής μας , η ζεστασιά η θαλπωρή και η χαρά που θα πάρουμε όταν γύρω από το γιορτινό μας τραπέζι θα έχουμε τους αγαπημένους μας ... η απόλαυση του ουρανίσκου θα είναι ο απόηχος της γιορτής...
Φέτος λοιπόν θα ξορκίσω την όποια θλίψη των ημερών , το κοριτσάκι με τα σπίρτα θα φάει το πιο καλοψημένο κομμάτι κρέας και η πολυθρόνα δίπλα στο αναμμένο τζάκι θα είναι μόνο δική της!
Έκανα κομμάτια το μπισκοτόσπιτο της κακιάς γριάς και έχω καλέσει την Σταχτοπούτα να φάει το πιο μεγάλο κομμάτι από την χιονισμένη πάβλοβα.
Κ άπου εδώ επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας και το παραμύθι που έζησα εγώ και η δική μου μικρή ηρωίδα , πριν λίγους μήνες!
Μιλάω για την βάπτιση της κόρης μου , που εκτός του ότι ήταν όλα χειροποίητα , φτιάχτηκαν με πολύ αγάπη και έγιναν όπως τα είχα ονειρευτεί :-)
Και πραγματικά εκείνη η μέρα ήταν η πιο σπουδαία και πιο όμορφη για εμένα απο το 2010!
Η πρόσκληση μας
Θα σου πω μια συνταγή
για μια τούρτα μαγική
Ανακάτεψε καλά
δέκα γέλια τρανταχτά
χάδια πέντε κουταλιές
λίγο ξύσμα αγκαλιές
πασπάλισε τη με φιλιά
και χαμόγελα πολλά
άλεσε μ' ευχές τη ζύμη
κομματάκι δεν θα μείνει
για μια τούρτα μαγική
Ανακάτεψε καλά
δέκα γέλια τρανταχτά
χάδια πέντε κουταλιές
λίγο ξύσμα αγκαλιές
πασπάλισε τη με φιλιά
και χαμόγελα πολλά
άλεσε μ' ευχές τη ζύμη
κομματάκι δεν θα μείνει
Σας περιμένω να δοκιμάσουμε
τη συνταγή μου την .....
τη συνταγή μου την .....
Οι μπομπονιέρες μας , γλυκό κουταλιού κεράσι , που ετοίμασε για εμάς μια καλή φίλη η κυρία Αφροδίτη από το χωριό Καρίτσα Λάρισας , λικέρ κεράσι που έφτιαξα εγώ , για τα παιδιά καραμέλες με γλειφιτζούρια κεράσι σε δοκιμαστικούς σωλίνες!
Σουπλά ζωγραφισμένα στο χέρι με κηρομπογιές και οι γυάλες που διακοσμούσαν τα τραπέζια!
Τελάρα ξύλινα που πήρα από τον μανάβη μας , τα έβαψα με ένα ζουμερό κερασί χρώμα και ζωγραφίσαμε επάνω κερασάκια!
Αντί για βιβλίο ευχών , έφτιαξα ένα παζλ ευχών , οι καλεσμένοι έγραψαν εκεί τις ευχές τους , τώρα το παζλ διακοσμεί το παιδικό δωμάτιο.
Φτάσαμε στην εκκλησία , με φρουφρού και αρώματα όπως λέει μια πολύ καλή μου φίλη.
Να ευχαριστήσω πολύ πολύ , την Ρούλα , την Αρετή , τη μαμά μου , την θεία μουΓιώτα και την αδερφή μου , που βοήθησαν , να κοπούν τα τούλια , να τυλίξουμε τα κουφέτα , τα ζωγραφιστούν τα κερασάκια ...
χωρίς την βοήθεια σας σίγουρα , θα ήταν ανέφικτο να ετοιμάσω μόνη μου για 140 φίλους όλα αυτά!
... Και ζήσαμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα :-) :-) :-)