Αυθεντικό Ιταλικό Tiramisù!

Πολλοί πιστεύουν ότι το Τιραμισού έχει αφροδισιακές ιδιότητες!

Ίσως λόγω της ενέργειας του καφέ σε συνδυασμό 

με την ηδονή της συνολικής 

γευστικής εμπειρίας προσφέρει
 το φιλί της ζωής σε όποιον δοκιμάσει 
την αυθεντική αυτή συνταγή! 

 

Η πιο διαπιστευμένη εκδοχή είναι ότι τιραμισού προέρχεται από την περιοχή του Βένετο. Βρίσκουμε την πρώτη γραπτή συνταγή για τιραμισού στο βιβλίο Giovanni Capnist του 1983 με το όνομα Dolci Del Veneto.
Το 1988, το βιβλίο La Marca Gastronomica, αναφέρει και πάλι ως ένα γλυκό σερβίρεται στο Le Beccherie, ένα εστιατόριο στο Τρεβίζο, και αποκαλεί με το πραγματικό της όνομα: Tiramisu.

Ανεξάρτητα από την πραγματική ιστορία για την προέλευσή του, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι το Τιραμισού, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ιταλικά επιδόρπια στον κόσμο!

Υλικά

300γρ μπισκότα σαβαγιάρ 

500γρ. τυρί μασκαρπόνε 

3 κρόκοι αυγού (απο αυγά ημέρας)
100 γρ. ζάχαρη
50 ml κρασί Marsala
  3 φλυτζανάκια καφέ espresso lungo 

 ¼ κ.γ. αλάτι
  κακάο σκόνη άγλυκο

Ετοιμασία

Ετοιμάζουμε τον εσπρέσο lungo, 

προσθέτουμε το κρασί Marsala και ανακατεύουμε. 

Τα αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν και ετοιμάζουμε την κρέμα.

(Ο κίνδυνος της σαλμονέλας από τα ωμά αυγά είναι σχετικά μικρός, σύμφωνα με έρευνες το ποσοστό των μολυσμένων με σαλμονέλα αυγών είναι της τάξης του 1 στα 30.000 αυγά- παρόλα αυτά εγώ προτιμώ να μην τα χρησιμοποιώ ωμά στις συνταγές μου.)

 

Για να παστεριώσουμε τον κρόκο:

Βράζουμε την ποσότητα ζάχαρης της συνταγής μας με 2 κουταλιές της σούπας νερό. 

(100γρ ζάχαρη/2κσ νερό).
Το σιρόπι είναι έτοιμο, όταν κάνει φυσαλίδες. 

Εν τω μεταξύ χτυπάμε στη χαμηλή ταχύτητα του μίξερ τους κρόκους & ρίχνουμε σταδιακά το ζεστό σιρόπι. 

Αυξάνουμε τη ταχύτητα του μίξερ για να μην κόψουν οι κρόκοι.
Όταν χτυπηθούν καλά τα κροκάδια με το σιρόπι, βάζουμε το μπολ μας σε κρύο νερό ώστε να ρίξουμε την θερμοκρασία και να μπορέσουμε να προσθέσουμε τα υπόλοιπα υλικά μας!

Ρίχνoυμε στο μίγμα των αυγών το μασκαρπόνε
 και χτυπάμε σε ελαφριά ταχύτητα 
μέχρι να μαλακώσει και να είναι παχύρρευστο.

Προσθέτουμε το αλάτι & 3 κουταλιές απ’ το μίγμα καφέ-κρασιού. 

 Η κρέμα μας είναι έτοιμη.

 Παίρνουμε ένα-ένα τα σαβαγιάρ, 
τα βουτάμε στιγμιαία στο υγρό μίγμα καφέ-κρασιού, 
ώστε το υγρό να απορροφηθεί κατά
 το 1/3 του ύψους τους και 
τα τοποθετούμε το ένα πλάι στο άλλο στο ταψί. 
Ότα έχουμε καλύψει όλη η επιφάνεια του ταψιού με σαβαγιάρ, 

απλώνουμε πάνω τους τη μισή ποσότητα της 

 κρέμα ωστε να καλύψει όλα τα σαβαγιάρ.

 

Με τον ίδιο τρόπο όπως πριν καλύπτουμε την 
κρέμα με μια σειρά σαβαγιάρ ακόμα,  
καλύπτουμε  με την υπόλοιπη κρέμα.

Πασπαλίζουμε με την σκόνη κακάο όλη την επιφάνεια της κρέμα.

Καλύπτουμε με μεμβράνη το σκεύος μας 
και βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 4 ώρες!

Καλή επιτυχία!  

* Η συνταγή ήρθε στο mail μου , 
απο έναν πολύ ξεχωριστό φίλο! 
(που μου τόνισε να μην αναφέρω το όνομα του)
Αφιερωμένη λοιπόν σε εσένα ... 
Σε ευχαριστώ πολύ!   

Κέικ λεμόνι με επικάλυψη γλυκό υποβρύχιο με άρωμα λεβάντας!

Υλικά

375γρ αλεύρι γ.ο.χ

1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ

1 πρέζα αλάτι

6 αβγά (σε θερμοκρασία δωματίου)

200 γρ μαύρη ζάχαρη

200 γρ βούτυρο τύπου Κερκύρας (μαλακό, σε θερμοκρασία δωματίου)

2 κ.γ. ξύσμα λεμονιού

2 κ.σ. χυμός λεμονιού

400 γρ γιαούρτι 2% λιπαρά

Για την επικάλυψη 

3 κ.σ γλυκό υποχβρύχιο με άρωμα λεβάντα
 

 Ετοιμασία 

Ανακατεύουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, 
το αλάτι και τα περνάμε από κόσκινο. 

Χωρίζουμε τους κρόκους και τα ασπράδια των αυγών. 

Χτυπάμε τα ασπράδια μέχρι να μαλακώσουν οι κορυφές της κρέμας. 
Προσθέτουμε σταδιακά 50 γρ ζάχαρη, 
μέχρι οι κορυφές να γίνουν πιο πηχτές και γυαλιστερές. 

Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε το βούτυρο τ. Κερκύρας, 
με την υπόλοιπη ζάχαρη, τους κρόκους, 
το ξύσμα λεμονιού και το χυμό λεμονιού 
μέχρι το μείγμα μας να αφρατέψει. 
Προσθέτουμε λίγο-λίγο το μείγμα από το αλεύρι 
και το γιαούρτι, με εναλλαγές.

Στη συνέχεια, ρίχνουμε μέσα και το μείγμα με τα 
ασπράδια ανακατεύοντας με απαλές κινήσεις.
Αδειάζουμε μέσα στη φόρμα του κέικ, 
που πρίν έχουμε βουτυρώσει και αλευρώσει καλά.

Ψήνουμε στους 175οC, σε προθερμασμένο φούρνο για 50λεπτά. 

 

Όταν ψηθεί, αφήνουμε να κρυώσει σε μια σχάρα για 10 λεπτά.

 

Ετοιμασία για την επικάλυψη

 

Σε μπέν μαρί, ζεσταίνουμε τις 3 κουταλιες 

απο το γλυκό υποβρύχιο με άρωμα λεβάντας, 

μέχρι να λιώσει εντελώς και να έχει κρεμώδη υφή.

Μόλις κρυώσει το κείκ μας, το βαζουμε σε πιατέλα

και το καλύπτουμε με το λιωμένο γλυκό υποβρύχιο.

Γαρνίρουμε με φλούδες λεμονιού και σερβίρουμε.

Καλή επιτυχία!

Πρόσφορο με προζύμι.

Για να τελεστεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας,

που είναι σκοπός της Θείας Λειτουργίας 

είναι απαραίτητο ο ιερεύς να έχει πρόσφορο.

Απά το πρόσφορο ο ιερεύς θα βγάλει το μέρος εκείνο 

που θα γίνει το Τίμιο Σώμα του Κυρίου, τον "Αμνό", 

αλλά και τις μερίδες τις Θεοτόκου, 

των Αγιών και των δικών μας ονομάτων 

(ζώντων και κεκοιμημένων) που θα μνημονευτούν.

Υλικά

Προζύμι 200γρ

 αλεύρι κίτρινο

(Η γιαγιά μου έλεγε πως για μια λειτουργιά 

χρειάζεται τόσο αλεύρι, 

όσο να γεμίσουν ενωμένες οι 2 χούφτες μας 3 φορές)

λίγο αλάτι

(στα 750γρ αλεύρι/ 1 κ.γ αλάτι)

Ετοιμασία

Από το προηγούμενο βράδυ αναπιάνουμε το προζύμι.

Βγάζουμε το προζύμι από το ψυγείο και 

το διαλύουμε με λίγο χλιαρό νερό.

Προσθέτουμε τόσο αλεύρι μέχρι να γίνει ένας πηκτός χυλός.

Το σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα και το αφήνουμε να ξεκουραστεί.

Την άλλη μέρα, κοσκινίζουμε και  ρίχνουμε σε μια λεκάνη το αλεύρι μας.

Κάνουμε μια μικρή λακκούβα και 

ρίχνουμε μέσα το προζύμι, 

το αλάτι και λίγο χλιαρό νερό.

Αρχίζουμε να ζυμώνουμε πολύ καλά με τις γροθιές μας 
και με ρυθμό σχετικά γρήγορο για 20 λεπτά.

Πλάθουμε την ζύμη μας σε λεία και καθαρή επιφάνεια.
Με τα δάχτυλα αλλά και τις παλάμες μας της δίνουμε σχήμα  μπάλας
αλλά και τρίβοντας την επιφάνεια της έως ότου γίνει λεία.

Όταν τελειώσουμε με το πλάσιμο, χαράζουμε με ένα μαχαίρι σταυρό.
Από το κέντρο του σταυρού , κρατάμε ένα κομμάτι που θα το χρησιμοποιήσουμε για προζύμι στο επόμενο ζύμωμα.
 Δουλεύουμε πάλι την ζύμη μας πολύ καλά και την στρογγυλεύουμε σαν μπάλα.
Σε ένα ταψάκι 24 εκ διάμετρο, βάζουμε μια σταγόνα λάδι και με την βοήθεια μιας χαρτοπετσέτας το απλώνουμε στον πάτο αλλά και στα τοιχώματα.
Τοποθετούμε στο κέντρο του ταψιού την λειτουργία μας.

Το σφράγισμα

Παίρνουμε την σφραγίδα και σταυρώνουμε με αυτή την λειτουργία μας.
Στην συνέχεια το πατάμε με δύναμη στο ζυμάρι.
Το τραβάμε επάνω με προσοχή.

Το φούσκωμα

Σκεπάζουμε το ταψάκι με μια λεκάνη και από επάνω με μια κουβέρτα.
Ανάλογα με την θερμοκρασία του χώρου και την εποχή 
θα χρειαστεί να μείνει εκεί τουλάχιστον 1 με 1 &1/2 ώρα.
Εφόσον γίνει τρυπάμε το πρόσφορο με μια οδοντογλυφίδα 
σε 4 σημεία κυκλικά,  επιφανειακά και όχι μέχρι τον πάτο.

Το ψήσιμο

Σε προθερμασμένο φούρνο, ψήνουμε για 1 ώρα.
Στους 180οC με αντιστάσεις πάνω κάτω.

Η σφραγίδα

Θα πρέπει να είναι 14 εκ.
Εάν η σφραγίδα μας είναι καινούργια 5-6 μέρες πριν το ζύμωμα
την αλείφουμε με ζεστό ελαιόλαδο και την τυλίγουμε με μια πετσέτα
και την αφήνουμε να απορροφήσει το λάδι.
Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε το σκάσιμο του ξύλου.
Την σφραγίδα δεν την πλένουμε ποτέ.

Μηλόπιτα με στέβια!

Υλικά

4 μήλα καθαρισμένα ολόκληρα χωρίς τα κουκούτσια

 2 κ.σ  στέβια
4 κ.γ κανέλα 
1/2 κ.γ μοσχοκάρυδο τριμμένο

Υλικά για την κρέμα

250ml φρέσκο γάλα
4 κ.σ σιμιγδάλι ψιλό
2 κ.σ   στέβια
2 κ.σ βούτυρο αγελάδος
1 βανίλια

Επιπλέον θα χρειαστείτε 

1 φύλλο σφολιάτας
κανέλα και άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα 
( προεραιτικά )


Ετοιμασία

Ετοιμάζουμε την κρέμα βανίλιας ζεσταίνοντας το γάλα και προσθέτουμε 

την στέβια , το σιμιγδάλι και την βανίλια.

Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πήξει η κρέμα μας.

Τέλος προσθέτουμε το βούτυρο και αφήνουμε την κρέμα μας να κρυώσει.

Ανακατεύουμε σε ένα μπολ την κανέλα, το μοσχοκάρυδο & την στέβια.

Φροντίζουμε να πασαλείψουμε ολόγυρα τα καθαρισμένα μήλα μας.

Αλλά και στο εσωτερικό τους.

Απλώνουμε το φύλλο σφολιάτας στον πάγκο εργασίας μας 

και την χωρίζουμε σε  4 κομμάτια.

Στο κέντρο του κάθε κομματιού βάζουμε από ένα μήλο.

Γεμίζουμε το εσωτερικό του με την κρέμα βανίλιας 

και τυλίγουμε με το κομμάτι σφολιάτας το μήλο μας.

Τοποθετούμε σε σκεύος που έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί

και ψήνουμε για 30 περίπου λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 160oC.

Μόλις βγάλουμε από τον  φούρνο πασπαλίζουμε με 

επιπλέον κανέλα κ στέβια σε άχνη και σερβίρουμε!

Καλή επιτυχία!

Τα τυροπιτάκια του δεκατιανού!

 Υλικά για την ζύμη

4φλ αλεύρι γ.ο.χ
400 γρ γιαούρτι στραγγιστό
200 ml ελαιόλαδο
2 αυγά
1φακ. μπέικιν πάουντερ
αλάτι + πιπέρι

Υλικά για την γέμιση 

 250 γρ τυρί φέτα τριμμένη 

 1 αυγό 

 50 γρ λίγο πικάντικο κασέρι 

 φρέσκο δυόσμο 

πιπέρι 

(αραιώνουμε με λίγο φρέσκο γάλα εαν χρειαστεί)

Ετοιμασία

Χτυπάμε το γιαούρτι με το ελαιόλαδο & τα αυγά.
Προσθέτουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ , το αλάτι κ το πιπέρι.
Αφήνουμε την ζύμη να "ξεκουραστεί".
Ετοιμάζουμε τα υλικά της γέμισης

Ανοίγουμε την ζύμη μας με τον πλάστη
κόβουμε με κουπάτ.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C

Καλή Επιτυχία! 

*Η δόση είναι για περίπου για 60 τυροπιτάκια σε κανονικό μέγεθος.

Λικέρ Πικραμύγδαλο~Amaretto! (Μια ιστορία αγάπης στο ποτήρι σας)

Amaro (πικρό) και Amore (αγάπη) δυό λέξεις σχεδόν ομόηχες,

 που αντικατοπτρίζονται στο κλασσικό ιταλικό λικέρ amaretto.

Γλυκόπικρο και μυρωδάτο σαν την αγάπη. 

Άλλωστε, ο μύθος θέλει από αγάπη να έχει παρασκευαστεί για πρώτη φορά.

Κάπου στο 1525 στην μικρή κωμόπολη του Saronno στην Ιταλία, 

όταν ο μαθητής του Leonardo da Vinci, Bernandino Luini, 

φτάνει για να αγιογραφήσει την τοπική εκκλησία.

 Ζητάει ένα μοντέλο για να ζωγραφίσει την Παναγία και το βρίσκει στο πρόσωπο της όμορφης νεαρής χήρας, ιδιοκτήτριας του πανδοχείου όπου διαμένει. 

Μοντέλο και ζωγράφος όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο ζουν μια όμορφη, 

μυστική, ιστορία πάθους  που τελειώνει με την αναχώρηση του Bernandino. 

Τότε η όμορφη χήρα, αφού δεν μπορούσε να του προσφέρει άλλο τον εαυτό της, έφτιαξε ένα ποτό που η γεύση του να συμβολίζει το πάθος, τη φλόγα αλλά και την πίκρα μιας ανεκπλήρωτης αγάπης.

Να λοιπόν το amaretto. 

Μια ερωτική ιστορία στο ποτήρι σας. 

Αλκοόλ, αμύγδαλα & καραμελωμένη ζάχαρη.

Υλικά 

80 γρ (περίπου 120 τεμάχια) αμύδγαλα, 

(τον καρπό απο σπασμένα κουκούτσια βερίκοκου)

1 λίτρο κονιάκ άριστης ποιότητας

1 κιλό ζάχαρη

Ετοιμασία

Πλένουμε τους καρπούς των κουκουτσιών πολύ καλά.

Σε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο, ρίχνουμε την ζάχαρη,

 τους καρπούς αμυγδάλου & το κονιάκ.

Κουνάμε μερικές φορές και αφήνουμε το βάζο μας, 

σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος,

ωστε να γίνει ο βρασμός του λικέρ μας.

Εκεί θα πρέπει να μείνει για τουλάχιστον 40-50 μέρες!

Καθ'όλη την διάρεκεια αυτών των ημερών, 

κουνάμε το βάζο ώστε να ανακατευτούν οι γεύσεις και τα αρώματα.

Μετά τις 40 ημέρες και την ωρίμανση του λικέρ μας, 

σουρώνουμε με τουλιμπάνι  όσες φορές χρειαστεί ώστε το ποτό μας 

να έχει ενα διαυγές χρώμα, χωρίς ίχνος απο τους καρπούς!

Το λικέρ μας είναι έτοιμο! 

Καλή επιτυχία! 

Κοτόπουλο με μαυροδάφνη & σάλτσα ντομάτας!

Στην παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών (ΠΟΠ Μαυροδάφνη Πατρών) μπορούν να συμμετέχουν δύο σκουρόχρωμες ποικιλίες: η ομώνυμη μαυροδάφνη –που η παράδοση λέει ότι ο Γουστάβος Κλάους (Gustav Clauss) ονόμασε έτσι προς τιμήν της μελαχρινής αγαπημένης του Δάφνης –και η μαύρη κορινθιακή (έως 49%), γνωστή και από την παραγωγή της σταφίδας. Οι δύο αυτές ποικιλίες –που προέρχονται κυρίως από τους αμπελώνες της βόρειας Πελοποννήσου– είναι παραγωγικές, ικανές να δώσουν ένα μεγάλο όγκο σταφυλιών, δυστυχώς σε βάρος της ποιότητας. 

Για το λόγο αυτόν, οι αξιόλογοι παραγωγοί κρατούν τις στρεμματικές αποδόσεις χαμηλά, ενώ επιλέγουν τα κατάλληλα, σχετικά φτωχά εδάφη (που ως γνωστό, ενδείκνυνται για την παραγωγή κρασιών υψηλής ποιότητας), για τη φύτευσή τους.

Συνήθως, ο τρύγος λαμβάνει χώρα στο πρώτο μισό του Σεπτεμβρίου, όταν οι φλούδες της μαυροδάφνης είναι γεμάτες με χρώμα και ταννίνες και οι μικρές της ρώγες γεμάτες με υπέροχη πικάντικη πικράδα, σήμα κατατεθέν της ποικιλίας. Από την άλλη μεριά, η μαύρη κορινθιακή αντιτάσσει το πλούσιο σε σάκχαρα και οξύτητα χυμό της, που είναι φτωχός σε ταννίνες. Έτσι, οι δύο ποικιλίες για την παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών είναι συμπληρωματικές. Το ποσοστό κάθε ποικιλίας στο χαρμάνι αποτελεί επιλογή του κάθε οινοπαραγωγού, με κάποιους να ευνοούν τη σχεδόν αποκλειστική χρήση της μαυροδάφνης και κάποιους άλλους να εξαντλούν το ποσοστό της μαύρης κορινθιακής (έως 49%). Επιπρόσθετα, αρκετοί αξιόλογοι παραγωγοί προχωρούν στην αφυδάτωση των ρωγών (λιαστά σταφύλια), κάτω από τον ήλιο ή τη σκιά, σε μια προσπάθεια να συμπυκνώσουν ακόμα περισσότερο αρώματα και γεύσεις.

Η παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών συνεχίζεται με κλασική ερυθρή οινοποίηση, κατά τη διάρκειά της οποίας η αλκοολική ζύμωση διακόπτεται, με την προσθήκη αλκοόλης οινικής προέλευσης, μία διαδικασία που πολλά κοινά σημεία έχει με την παραγωγή του πορτογαλικού κρασιού Port. Έτσι, το ερυθρό, γλυκό κρασί που προκύπτει διαθέτει όλη τη δομή, αλλά και τη δύναμη που του προσδίδουν οι 15-18 αλκοολικοί βαθμοί, καθώς και τη γλύκα που του δίνουν τα τουλάχιστον 100 γραμμάρια αζύμωτων σακχάρων ανά λίτρο. Την παραγωγή της Μαυροδάφνης Πατρών, εκτός από την ποιότητα της πρώτης ύλης, επηρεάζει δραστικά η διάρκεια παραμονής στο βαρέλι, η οποία ποικίλλει. Ωστόσο, η αντοχή της στο χρόνο είναι δεδομένη, όπως μαρτυρούν ακόμα και σήμερα, μεγάλα βαρέλια που περιέχουν μαυροδάφνες του 19^ου αιώνα!

 Από τα πιο επιτυχημένα προϊόντα εξαγωγής της Ελλάδας για πολλά χρόνια και είναι γνωστή διεθνώς ως ποιοτικός ελληνικός επιδόρπιος οίνος. Αυτό μαρτυράει η γαλάζια ταινία που φέρει κάθε φιάλη Μαυροδάφνης, η οποία αφορά στην ένδειξη του ΟΠΕ που είναι η ανώτατη κατηγορία ποιότητας στο κρασί.
Η γλυκιά Μαυροδάφνη πίνεται δροσερή, σκέτη ή με παγάκι μετά το φαγητό ή ως κέρασμα. Συνοδεύει περίφημα γλυκίσματα με αμύγδαλο, τυριά μπλε κ.α. 
Εκεί όμως που απογειώνεται είναι όταν συνδυάζεται με επιδόρπια από ποιοτική μαύρη σοκολάτα, καθώς η γευστική αρμονία των δύο είναι πραγματική απερίγραπτη εμπειρία.

Σήμερα θα φτιάξουμε ενα κοκκινιστό τις κατσαρόλας με μαυροδάφνη!

Υλικά 

2 στήθη κοτόπουλου κομμένα σε μικρά κομμάτια
1 κρεμμύδι (τριμ.στην λεπτή πλευρά του τρίφτη)
200ml μαυροδάφνη Πατρών
300 γρ. φρέσκια σάλτσα ντομάτας
100 ml νερό ζεστό

Ελαιόλαδο
 αλάτι & πιπέρι

1 ξυλάκι κανέλας

Ετοιμασία

Πλένουμε καλά το κοτόπουλο και το σκουπίζουμε με

 απορροφιτικό χαρτί και  αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε και πάπρικα.

Σωτάρουμε το κρεμμύρι σε ελαιόλαδο μέχρι να μαραθεί.

Προσθέτουμε τα κομμάτια κοτόπουλου 

και τα ροδίζουμε καλά απο όλες τις πλευρές τους.

Σβήνουμε με την μαυροδάφνη προσθέτουμε το 

ξυλάκι κανέλας και αφήνουμε το φαγητό μας να πάρει μια βράση.

Έπειτα ρίχνουμε την σάλτσα ντομάτας και το χλιαρό νερό.

Μαγειρέυουμε σε μέτρια φωτιά με κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας για 20 λεπτά.

Την οξύτητα της ντομάτας θα σβήσει η 

γλυκιά γεύση της μαυροδάφνης δίνοντας 

μια θαυμάσια ισορροπιά στο πιάτο μας.

Γαρνίρουμε με φρεσκοτριμμένα μπαχάρια και
συνοδεύουμε με ρύζι, πουρέ ή ζυμαρικά.

Καλή επιτυχία!

Μαγειρεύοντας τον λαχανόκηπο!

Σάββατο! 

Η πρώτη μέρα της εβδομάδας που δεν θα ξυπνάς στις 6.15πμ 

με τον ήχο platinum απο το κινητό σου...

Στην καλύτερη βέβαια των περιπτώσεων θα σε ξυπνήσει

ο κόκκορας σου, απο το πίσω μέρος της αυλής

σίγουρα όχι μετά τις 7.00πμ ... έστω!

Φτιάχνεις καφέ διπλή δόση...

Ξεκινάς με τα βασικά, 

ανοίγεις όλα τα παράθυρα του σπιτιού να πλημμυρίσουν οι τοίχοι, 

σπιθαμή προς σπιθαμή, με φρέσκο αεράκι.

Να ανταλακλά το ηλιακό φως στο λευκό τραπεζομάντιλο 

του τραπεζιού της κουζίνας 

και ο χώρος να αποκτά ενέργεια.

- Μαμά , κλείσε τον υπολογιστή! Το πάρτι είναι στις 10.30 και είναι 10.45. 

Τελικά έχουμε δίκαιο εμείς οι άντρες ( ! ! ! )  που λέμε πως πάντα εσείς 

οι γυναίκες κάνετε 50ώρες να ετοιμαστείτε!

(έζησες, να το ακούσεις και αυτό.. )

Φτάνεις στο πάρτι, με μια μικρή καθυστέρηση η αλήθεια είναι...

Η αγαπημένη σου μαμαδοπαρέα απο το σχολείο, 

καθισμένη κάτω απο τα πλατάνια, 

που σιγά σιγά αφήνουν τα φύλλα τους να πέφτουν &

να σκορπιστούν, πριν γίνουν λίπασμα, στο χώμα

που περιμένει τα πρωτοβρόχια.

Στην στρογγυλή ροτόντα,  υπάρχουν  όλα τα καλά!

Φυσικά και θα δοκιμάσεις απο το κέικ 

που διακόσμησε μόνη της η μικρή εορταζόμενη!

Φυσικά και απο το μπισκοτό με βρώμη 

που έφτιαξε η μαμά της και εννοείτε πως δεν μπορείς 

να αντισταθείς στο σοκολατένιο κείκ 

με γέμιση μπισκότων  oreo και επικάλυψη λευκής σοκολάτας, 

που σου κλείνει χαλαρά το μάτι...

Η κουβέντα δεν έχει τέλος και φυσικά τα θέματα ανεξάντλητα!

Τελικά όπως έγραφε και το άρθρο που ανέβασε η Ξένια το πρωϊ στο fb 

"Οι γυναικοπαρέες σώσουν ζωές!"

Ήρθε η ώρα της αποχώρησης... 

Κανονικά τώρα, θα έπρεπε να είχες παντρευτεί τον Ορέστη

 και να σε περιμένει σε παραλιακό gourmet εστιατόριο, 

για μεσημεριανό...  ή τον Ορέστη

που δουλεύει τα Σάββατα και πριν φύγει το πρωί από το σπίτι

παράγγειλε από το "μενού"  μελιτζάνες κήπου ... 

-Σκέτες μελιτζάνες ;

- Κάτι θα σκεφτείς εσύ ....

Με αυτήν λοιπόν την ευθύνη της εμπιστοσύνης, που έχεις αναλάβει

ξεκινάς να μαζέψεις τις μελιτζάνες από τον λαχανόκηπο!

Δίπλα ακριβώς, κατακόκκινες πιπεριές και μερικές πράσινες.

Κόβεις και μερικές από αυτές και λίγο δυόσμο και ένα κλωνάρι φρέσκια ρίγανη!

Έχεις σχεδόν όλα τα απαραίτητα!

Εκτός από τις 

5 μελιτζάνες 

τις 5 κόκκινες τις 2 πράσινες  πιπεριές

τον δυόσμο & την ρίγανη

θα χρειαστείς ακόμα να ανακατέψεις σε ένα μπολ τα παρακάτω:

4 φέτες ψιλοκομμένες σε μικρά τετραγωνάκια καπνιστό μπέικον

1/2 φλ τριμμένο πικάντικο κασέρι

1/2 φλ τριμμένο έμενταλ

 λίγη φέτα 

λίγο πιπέρι 

και λίγη φρέσκια σάλτσα ντομάτας

Ξεκινάς πλένοντας & κόβοντας τις μελιτζάνες σε λεπτές ροδέλες.

Αλατίζεις και στραγγίζεις για 30 λεπτά.

Σκουπίζεις με χαρτί κουζίνας το αλάτι, δεν τις ξεπλένεις.

Αραδιάζεις τις μελιτζάνες σε ταψί, ραντίζεις με λίγο ελαιόλαδο και ψήνεις για 10' στους 180οC από κάθε πλευρά.

Στρώνεις σε κάθε μελιτζάνα  κ.γ φρέσκια σάλτσα ντομάτας 

και την γεμίζεις σε όλη της την επιφάνεια με το μείγμα των τυριών-μπείκον.

Βάζεις και μερικά φύλλα φρέσκια ρίγανης και ψήνεις για ακόμα 

μερικά λεπτά , ώσπου να λιώσουν τα τυριά και να αποκτήσουν οι μελιτζάνες τραγανή κρούστα.

 Πλένεις τις πιπεριές και τις κόβεις από την μεριά του κοτσανιού τους.

Αδειάζεις τους σπόρους και βάζεις στον πάτο από κάθε πιπεριάς λίγη φρέσκια σάλτσα ντομάτας.

Γεμίζεις με το μείγμα των τυριών-μπέικον μερικά φύλλα δυόσμο,λίγη ακόμα σάλτσα ντομάτας και κλείνεις με τα καπάκια τους.

Ραντίζεις με λίγο ελαιόλαδο και  ψήνεις για 20 λεπτά στους 180οC.

 

Καλή επιτυχία!