Καλημέρα!

Παντρεμένες Σαρδέλες!

Ένα ακόμα εξαιρετικό φαγάκι του αγαπημένου μου κ.Μαμαλάκη!

Υλικά για 6 άτομα

1 κιλό σαρδέλες καλά καθαρισμένες

5 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

ψιλοκομμένο μαϊντανό

αλάτι

ρίγανη

μαύρο & κόκκινο πιπέρι

 για τη σάλτσα:

χυμός λεμονιού από 3 λεμόνια

Ίση ποσότητα ελαιόλαδο

2 κουταλάκια του γλυκού μουστάρδα

Εκτέλεση

Ετοιμάζετε τη γέμιση Σ’ ένα μπόλ, ανακατεύετε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και τις 5 ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδο.

Ανοίγετε στη μέση τις σαρδέλες, αφαιρείτε τη ραχοκοκκαλιά τους, τις γεμίζετε με το μείγμα μαιντανού και τις ενώνετε ξανά. Επαναλαμβάνετε με όσες σαρδέλες θέλετε.

Τις πασπαλίζετε και από τις δυο πλευρές με ρίγανη, αλάτι, μαύρο και κόκκινο πιπέρι. Λαδώνετε μια σχάρα και τις ψήνετε και από τις δυο πλευρές.

Ετοιμάζετε τη σάλτσα Αναμιγνύετε το χυμό λεμονιού ,το ελαιόλαδο ,τη μουστάρδα και τα χτυπάτε με ένα πιρούνι μέχρι να γίνουν μία ομοιογενής πηχτή σάλτσα.

Όταν είναι έτοιμες, τις τοποθετείτε σε μια πιατέλα και περιχύνετε με τη σάλτσα και σερβίρετε!

Καλή επιτυχία!

"Ο Ζαχαρίας και η Σπιτική Μπεσαμέλ"

Το αγόρι της φωτογραφίας που κάθεται τάχα αμέριμνο και ξεφυλλίζει παιδικά βιβλία λέγεται Πάνος Χριστοδούλου. Έχει πατήσει τα 38 και είναι πλέον μπαμπάς!



Ήταν ο σοβαρός της παρέας, αμίλητος, αθόρυβος, με λεπτές κινήσεις στους καρπούς των χεριών του, εκφραστικές. Τότε ήμασταν μικροί και δουλεύαμε στον ημιόροφο της Χρήστου Λαδά. Αυτός, μεγαλύτερος από μένα και έμπειρος, πέρασε γρήγορα στο κεντρικό φύλο. Μεγάλη τύχη συγκριτικά! Ο Πάνος όμως στράβωσε νωρίς. Η δημοσιογραφία δεν του ‘κανε. Το γύρισε στη δικηγορία που την είχε σπουδάσει - την εξασκεί στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες - και στη συγγραφή που ήταν το απωθημένο του.






Τα τελευταία δυο χρόνια είχαμε χαθεί. Ο Πάνος έγινε μπαμπάς της Σοφίας, σύζυγος της Τζοάννας και συγγραφέας παιδικών μυθιστορημάτων. Το τελευταίο του βιβλίο «Ο Ζαχαρίας και η Σπιτική Μπεσαμέλ» παρουσιάζεται την Παρασκευή στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης (12.00 – 13.00 στην Αίθουσα 2, Παιδική & Εφηβική Γωνιά, Εκδόσεις Κέδρος).






Ο Ζαχαρίας του λοιπόν αρνείται να μαγειρέψει τα τρόφιμα της κουζίνας γιατί είναι… φίλοι του. Ο αδίστακτος Τσιζμπεργκερίδης στρίβει χαιρέκακα το λιγδιασμένο του μουστάκι. Θα σωθεί άραγε το λαχταριστό εστιατόριο της Πασταφλόρινας που κινδυνεύει με λουκέτο;






Αυτό πήρα να τον ρωτήσω, διαβάζοντας το οπισθόφυλλο. «Δεν θα σου πω, να κάτσεις να διαβάσεις και ‘συ λίγο», απάντησε με ύφος αυστηρό. «Τι σχέση είχες εσύ με τα παιδιά;», συνέχισα. «Μικρός ήθελα να γίνω δάσκαλος». Και γιατί γράφεις; «Γιατί αφού δεν έγινα εκπαιδευτικός, βρήκα εναλλακτικό τρόπο να απευθύνομαι σ’ αυτούς που με καταλαβαίνουν».






Το γκουρμέ του μυθιστόρημα είναι το πέμπτο στη σειρά. Έχουν προηγηθεί «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές» (που είχε προταθεί για το Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας του Διαβάζω), «Τροχονόμος στα Κατσάβραχα», «Ο Ορέστης έχει ορέξεις και πόνο στην κοιλιά», «Το παιδί και τα θυμωμένα αστέρια».

Σκέψεις για το καθημερινό φαγητό

O Ηλίας σχολιάζει..




Πολλές φορές έχω αναλογιστεί το μέτρο που πρέπει να έχει η ανθρώπινη τροφή. Την ποικιλία , αλλά και τις ανθρώπινες ορέξεις που από ένστικτο ήρθαν και εγκαταστάθηκαν μέσα στα γονίδιά μας. Είναι σαφώς θέμα επιβίωσης. Ο άνθρωπος τρώει ότι μπορεί να βρει. Μέσα στα δεκάδες χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει το πεπτικό σύστημα του ανθρώπου έμαθε να τα τρώει όλα και να τα επεξεργάζεται όλα. Ελάχιστες είναι οι τροφές που δεν μπορεί να φάει, όπως τα άχυρα.


Κάποια στιγμή όμως ο πλούτος και η ευημερία του ανθρώπου έκαναν το φαγητό να πάψει να είναι μέσο επιβίωσης, αλλά μέσο επίδειξης του πλούτου και της πολυτέλειας. Οι εύκολες μεταφορές τροφίμων σε μεγάλες αποστάσεις ευνόησαν αυτό που λέμε υψηλή γαστρονομία που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνάει το όριο και το μέτρο της ανθρώπινης υπόστασης.


Κατά τη γνώμη μου ο άνθρωπος πρέπει να τρώει και να καταναλώνει ότι βρίσκεται σε μια εύλογη απόσταση από κει που ζει και κατοικεί. Πχ το να ζεις στην Αθήνα και να επιζητάς να φας φύκια από τον βόρειο πόλο είναι εντελώς εξεζητημένο, σνομπ και εν ολίγοις απαράδεκτο. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτά. Η γεύση αναζητά και ψάχνει καινούργιες συγκινήσεις, οι οποίες όμως μπορούν να της δοθούν όχι μέσα από την κατανάλωση πολύ ακριβών πρώτων υλών, αλλά απλά και μόνο φινετσάτου μαγειρέματος και προσεκτικής επιλογής υλικών που μπορούν να βρεθούν εύκολα και έχουν λογική τιμή.


Ας ψάξουμε μαζί μερικές αλήθειες. Ας πούμε λοιπόν ότι είστε 3 μέρες νηστικοί και στο τέλος της 3ης ημέρας σας βάζουν μπροστά ένα τραπέζι με του θεού τα καλά.


Ότι σας αρέσει και ότι δεν σας αρέσει, πράγματα ακριβά, πράγματα φτηνά, ντόπια και εξωτικά.


Και σας ερωτώ τι είναι αυτό που θα διαλέξετε να φάτε για να κατευνάσετε την διαβολεμένη πείνα σας ;


Τι είναι αυτό που μέσα στις 3 μέρες της πείνας σας ερχότανε συνέχεια στο μυαλό ;


Με σιγουριά μπορώ να σας πω ότι δεν σας ήρθε τίποτα έξω από την καθημερινή σας διατροφή. Πεθυμήσατε πιθανότατα το αγαπημένο φαγάκι που σας έκανε η μανούλα σας. Ίσως φρέσκο ψωμί με καλή φέτα και ντομάτα, ίσως ένα μπέργκερ από το συνοικιακό φαστφουντάδικο.


Η φυσιολογία της γεύσης βασίζεται στην επαναληψιμότητα. Λένε δηλαδή οι ειδικοί και το αποδείξανε με πείραμα που έγινε στην Σκανδιναβία ότι αν ένας άνθρωπος με ηρεμία δοκιμάσει κάποιο τρόφιμο επί 40 φορές περίπου τότε θα του γίνει το πιο αγαπημένο του τρόφιμο.


Το κόστος της τροφής στις μέρες μας πια παίζει μεγάλο ρόλο. Ακόμα όμως μεγαλύτερο παίζει η ποιότητα και δεν ομιλώ για την εξεζητημένη ποιότητα που μπορεί κανείς να βρει σε ειδικά μαγαζιά delicatessen. Εννοώ μια σωστή χρήση πρώτων υλών εγκεκριμένες μεθόδους παραγωγής του τροφίμου που πάω να αγοράσω. Να μην κινδυνεύει η υγεία μου, να μην κινδυνεύουν τα παιδάκια μου και μέσα από αυτό το τρόφιμο και να ικανοποιήσω την γεύση μου, αλλά και να πάρω όλα τα καλά του συστατικά.


Κι όμως έχω μια σχέση ανταγωνιστική με τον κατασκευαστή του τροφίμου που αγοράζω. Σαν να προσπαθεί αυτός να με κοροϊδέψει και εγώ να τον τσακώσω. Ο νόμος τον υποχρεώνει να τα γράφει σχεδόν όλα πάνω στην συσκευασία του με τόσο μικρά γράμματα όμως που αν δεν έχω πάρει μαζί μου τα γυαλιά μου το έχασα το παιχνίδι. Αφήστε που και στατιστικά ούτε το 10% των αγοραστών δεν διαβάζουν την ετικέτα. Το παιχνίδι φίλες και φίλοι είναι σχεδόν χαμένο.


Την ποιότητα της τροφής που τρώγαμε μέχρι την δεκαετία του 70 δεν θα την ξαναβρούμε ποτέ. Σαράντα άγγελοι να κατέβουν από τον ουρανό, διακόσια συντάγματα χωροφυλάκων, η τροφή θα πηγαίνει πάντα προς το χειρότερο. Στην Ελλάδα ακόμα είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από πολλές άλλες χώρες.


Παρά την απελπισία μου σας προτρέπω να μην αγοράζετε με γνώμονα την τιμή, αλλά την ποιότητα.


Η φθηνή τιμή είναι το πιο καταστροφικό πράγμα που υπάρχει στην συναλλαγή μας. Φθηνή τιμή σημαίνει έκπτωση για να μην σας πω πτώση στην ποιότητα, στην ποσότητα, στην γεύση, στην περιεκτικότητα.


Η μάνα μου συνηθίζει να λέει απ’ όλα και από λίγο. Και είναι πραγματικά σοφή γυναίκα.

πηγή : eliasmamalakis.gr

Αχ! αυτά τα μυρμηγκάκια ...

... σήμερα πρωϊ πρωϊ στην κουζίνα με περίμενε μια έκπληξη! Μυρμύγκια!!! παντού , το ένα πίσω απο το άλλο , σχημάτιζαν ποταμάκια που έτρεχαν γρήγορα , βιαστικά ... 2-3 σταγόνες μέλι που είχε στάξει το προηγούμενο βραδυ , στον πάγκο της κουζίνας ήταν αρκετές για να αποικίσουν (τα ωφέλιμα επί το πλείστον έντομα ) απο τον κήπο μέσα στο σπίτι!

Και φυσικά ποιός άλλο θα μπορούσε να μου δώσει την λύση , απο την μαμά μου την καλή! 

Ρίγανη λοιπόν!!!

Ρίγανη όπου υπήρχαν οι μικροσκοπικοί μου επισκέπτες!

Το λάθος για τους «φρέσκους μαύρους» κόστισε ακριβά!

Εκδοτική εταιρία της Αυστραλίας υποχρεώθηκε να προχωρήσει στην επανέκδοση ενός βιβλίου μαγειρικής γιατί από λάθος έγραφε σε μία από τις συνταγές «ρίχνετε αλάτι και φρέσκους μαύρους ανθρώπους(black people)» αντί «φρέσκο μαύρο πιπέρι(black pepper)».



Όταν το βιβλίο εμφανίστηκε στα βιβλιοπωλεία, το λάθος είχε γίνει. Έτσι η εκδοτική εταιρία, Penguin Group Australia, αναγκάστηκε να εκδώσει εκ νέου το βιβλίο Pasta Bible.


Σύμφωνα με την εφημερίδα Sydney Morning Herald, η επανέκδοση του βιβλίου κόστισε στην εταιρία 20.000 δολάρια.


Η συνταγή όπου έγινε το λάθος ήταν για ένα πιάτο με ταλιατέλες, σαρδέλες και προσούτο.


Όπως διευκρινίστηκε από την εκδοτική εταιρία, αν κάποιος διαμαρτυρηθεί γι'αυτό το «ανόητο λάθος», θα του προσφερθεί ο...τσελεμεντές στην τελευταία του έκδοση.

πηγή:  http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570414&ct=2

Ο πιο πλατύς δρόμος του κόσμου!

Διασχιζοντας την περιφημη λεωφορο 9ης Ιουλιου στην Αργεντινή , μετράμε δώδεκα λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε κατεύθυνση μαζί με τις λωρίδες παράπλευρης κυκλοφορίας!

Μανιτάρια με κονιάκ & άρωμα σκόρδου!

Δεν πρέπει να πλένουμε τα μανιτάρια ιδιώς τα πλευρώτους κ τα πορτομπέλο , κάτω απο τρεχούμενο νερό , γιατι απορροφούν υγρά και αργότερα το αποβάλουν στο μαγείρεμα. Είναι προτιμότερο να τα σκουπίσουμε με νωπή πετσέτα. Επίσης δεν αφαιρούμε την φλούδα απο τα μικρά μανιτάρια (ασπρομανίταρα) γιατι χάνουν μέρος της νοστημιάς τους.

Υλικά

1/3 φλιτζ. ελαιόλαδο

4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομ.
800 γρ ανάμεικτα μανιτάρια
(ασπρομανίταρα, πορτομπέλο κτλ)
4 κ.σ κονιάκ
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
1/2 φλιτζ. ψιλοκομ. μαϊντανό
αλάτι & φρεσκοτριμ. πιπέρι
 
Εκτέλεση
 
Καθαρίζουμε τα μανιτάρια και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες.

Σε μέτρια φωτιά ζεσταίνουμε το λάδι , σωτάρουμε το σκόδο για 1'.
Προσθετουμε τα μανιτάρια και σωταρουμε για 3-4' σε δυνατή φωτιά.
Σβήνουμε με το κονιάκ και προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο, το μαϊντανό και το αλατοπιπέρο.
Ανακατεύουμε και αφήνουμε ακόμα 2' λεπτά τα μανιτάρια στην φωτιά.
Σερβίρουμε ζεστά.

Καλή επιτυχία!

φωτό: sintagespareas.gr

Κότσι - Osso Buco!

To Κότσι είναι κομμάτι του κρέατος (αρνιού, χοιρινού ή μόσχαριού) που βρίσκετε στο γόνατο και κάτω ανάλογα πάντα το ζώο. Είναι κατάλληλο για σιγανό ψήσιμο με υγρά, για κατσαρόλα ή βραστό.

Υλικά

4 κ.σ. ανάλατο βούτυρο

3 κ.σ. ελαιόλαδο

για 3 κιλά περίπου μοσχαρίσιο κότσι (κομμένο διαγώνια σε έξι φέτες πάχους 8 εκ.)

Αλάτι και τριμμένο μαύρο πιπέρι

1 μέτριο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο

1 κλωνάρι σέλερι, ψιλοκομμένο

1 καρότο, ψιλοκομμένο

3-4 φλιτζ. ζωμό κοτόπουλου

4 μέτριες ντομάτες, ξεφλουδισμένες, ξεσποριασμένες και κομμένες

Για τη γαρνιτούρα (gremolata)

2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες

1/2 φλιτζ. ψιλοκομμένα φύλλα μαϊντανού

Ξύσμα από 2 λεμόνια

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο και το λάδι μέχρι να κάψουν. Ροδίζουμε το κρέας σε δόσεις σε μέτρια φωτιά, μέχρι να πάρει χρώμα από όλες τις μεριές (για περίπου 10 λεπτά). Μόλις ροδίσει, το μεταφέρουμε σε μια πιατέλα και το αλατοπιπερώνουμε.

Ρίχνουμε το κρεμμύδι, το σέλερι και το καρότο στο τηγάνι και τα μαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσουν αλλά να μη ροδίσουν (για 5 λεπτά). Τα γλασάρουμε με 1/2 φλιτζ. ζωμό, χρησιμοποιώντας μια μεταλλική σπάτουλα για να ξύσουμε το τηγάνι. Μαγειρεύουμε μέχρι να απορροφηθεί ο ζωμός.

Ξαναβάζουμε το κρέας στο τηγάνι. Ρίχνουμε τις ντομάτες μαζί με αρκετό ζωμό ώστε να βυθιστεί το κρέας. Σκεπάζουμε το τηγάνι και σιγοβράζουμε για μιάμιση ώρα- ή μέχρι να πέφτει το κρέας από το κόκαλο. Διατηρούμε τη φωτιά όσο πιο χαμηλά γίνεται και ελέγχουμε το φαγητό συχνά, προσθέτοντας υγρό εάν δεν έχει. Η σάλτσα στο τέλος θα πρέπει να είναι παχύρρευστη και κολλώδης.

Στο μεταξύ, ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό, το σκόρδο και το ξύσμα. Πέντε λεπτά πριν από το σερβίρισμα πασπαλίζουμε λίγο από το μείγμα πάνω στο κρέας, ώστε να διεισδύσουν τα αρώματα.

Σερβίρουμε τα κομμάτια κρέατος σε 4 ζεστά πιάτα, περιχύνοντας με τη σάλτσα και γαρνίροντας με το μείγμα μαϊντανού, εάν θέλουμε.

Καλή επιτυχία!

Ταξίδι στα Κύθηρα!

Τα Κύθηρα, νησί γνωστό και με την παλαιότερη ενετική ονομασία Τσιρίγο (Cerigo) είναι, κατά τη μυθολογία, το νησί της θεάς Ουράνιας Αφροδίτης και του Έρωτα. Βρίσκεται στη Νότιο Ελλάδα, στα νότια της Πελοποννήσου και νοτιότερα της Ελαφόνησου και του κάβο Μαλιά.

Τα Κύθηρα συνδέονται ακτοπλοϊκά όλο το χρόνο με τον Πειραιά και το Καστέλι της Κρήτης. Συνδέονται επίσης με την Καλαμάτα, το Γύθειο και την Νεάπολη Λακωνίας. Τα Κύθηρα διαθέτουν αεροδρόμιο και συνδέονται αεροπορικά με την Αθήνα όλο το χρόνο με δρομολόγια της Ολυμπιακής αεροπορίας. Το αεροδρόμιο βρίσκεται 8 χλμ. από την Χώρα.

Γενικά:

Κύθηρα, το νησί που θεά Αφροδίτη επέλεξε να αναδυθεί. Τα Κύθηρα βρίσκονται στα νότια της Πελοποννήσου, ανήκουν στα Επτάνησα και λόγω της γεωγραφικής τους θέσης έχουν επηρεαστεί από διάφορους πολιτισμούς που διαμόρφωσαν με το πέρασμα των χρόνων ένα ιδιαίτερο ύφος στο νησί.

Τα Κύθηρα είναι καταπράσινα με χρυσές αμμουδιές και οροπέδια που φτάνουν ως την θάλασσα και σχηματίζουν μικρούς όρμους.

Χαρακτηριστικό των Κυθήρων είναι η περίεργη αρχιτεκτονική με στοιχεία από τα Επτάνησα, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο. Στο νησί υπάρχουν Ενετικά, Βυζαντινά και μεσαιωνικά μνημεία. κάστρα, ξωκλήσια, και ανάμεσα τους σοκάκια με καμάρες σε κυκλαδίτικο ύφος.

Στη Χώρα πρωτεύουσα του νησιού το μεσαιωνικό κάστρο δεσπόζει από το ύψωμα και πιο κάτω τα κάτασπρα σπίτια σε κυκλαδίτικο ύφος δημιουργούν μια πανέμορφη εικόνα.

Αξιοθέατα

• Το μεσαιωνικό κάστρο της Χώρας (1503) και μέσα στο κάστρο οι εκκλησίες της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, Παναγίας Ορφανής, του Παντοκράτορα, του Αγίου Ιωάννη και η κατοικία του ενετού άρχοντα.

• το κάστρο της Παλαιοχώρας με τα κτίσματα του 13ου αιώνα, ήταν η βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού και καταλαμβάνει το βορειότερο μέρος ενός απόκρημνου βράχου, ο οποίος εμφανίζεται στη μέση του φαραγγιού της Κακής Λαγκάδας.

• οι βυζαντινές εκκλησίες στη περιοχή Μέσα Βούργο

• στην Παλαιόπολη το Λουτρό της Αφροδίτης και το αρχαίο λιμάνι της Σκιάνδιας, υπολείμματα του οποίου διακρίνονται ακόμα στο βυθό

• το μοναστήρι της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας στο Λιβάδι και το κορυφαίο παραδοσιακό και θρησκευτικό έθιμο των Κυθήρων την λιτάνευση της εικόνας της

• το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (1592)

• η Βυζαντινή εκκλησία της Ανάληψης του 13ου αιώνα όπου στεγάζεται η συλλογή έργων Βυζαντινής τέχνης

• το μικρό μεσαιωνικό κάστρο στην είσοδο του λιμανιού του Αβλέμονα,

• το φαράγγι της Κακής Λαγκάδας που καταλήγει στη θάλασσα,

• ο καταρράκτης στη Φόνισσα σε μια καταπράσινη ρεματιά με αιωνόβια δέντρα

• το Βενετσιάνικο κάστρο 16ου αιώνα.

• το Σπήλαιο της Αγίας Σοφίας κοντά στον Μυλοπόταμο με σταλακτίτες

• το μοναστήρι της Παναγιάς της Ορφανής, με το ξυλόγλυπτο τέμπλο

• η παλιά πέτρινη γέφυρα του Μάκβελ,

• το νησάκι Αντικύθηρα όπου ανακαλύφθηκε το περίφημο γλυπτό "Ο 'Εφηβος των Αντικυθήρων".

Το νησί της Oυρανίας Aφροδίτης(Κύθηρα)

Τα Κύθηρα, το νησί της Oυρανίας Aφροδίτης, το νοτιώτερο νησί των Επτανήσων, αποτελεί κι αυτό πόλο έλξης πολλών τουριστών κάθε χρόνο. Οι φυσικές του ομορφιές, τα ενετικά κάστρα, οι χρυσές αμμουδιές, τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματα, οι ερημικές παραλίες, οι ήρεμοι ρυθμοί αλλά και μια υπόγεια ένταση που συναρπάζει… αυτά είναι τα Κύθηρα: ένας ξεχωριστός τόπος ονείρων...

Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα, είναι χτισμένη σε λόφο περίπου 2 χιλιόμετρα από τους δίδυμους ορμίσκους του παραθαλάσσιου οικισμού Καψάλι. Η εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα, τα παραδοσιακά σπίτια και οι πολλές και παλιές εκκλησίες, δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα. Αξίζει να επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό και Λαογραφικό μουσείο καθώς και το Βενετσιάνικο κάστρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, του Αγίου Ιωάννη και του Παντοκράτορα.

Στα Κύθηρα υπαρχουν πολλά μικρά χωριά, το καθένα με την ιδιαίτερη ομορφιά του. Ο Αβλέμονας με τα γραφικά λιμανάκια του (24 χιλιόμετρα από τη Χώρα), η Αγία Πελαγία, το βόρειο λιμάνι του νησιού (με το φαράγγι της Λαγκαδιάς και το καταπράσινο χωριό Καραβάς που βρίσκεται 5 χιλιόμετρα βορειότερα), ο τουριστικός οικισμός Διακόφτι (που είναι και το νέο λιμάνι του νησιού) στα ανατολικά, το διατηρητέο παραδοσιακό χωριό Λιβάδι στα νότια, με τις βυζαντινές εκκλησίες του και το τοξωτό γεφύρι του και ο Μυλοπόταμος, ένα από τα ωραιότερα χωριά του νησιού πνιγμένο στο πράσινο.

Ο Μυλοπόταμος, που αποτέλεσε διοικητικό κέντρο επί Ενετοκρατίας, έχει πολλά αξιοθέατα. Αναφέρουμε ενδεικτικά το Βενετσιάνικο κάστρο στην Κάτω Χώρα, τον καταρράκτη της Φόνισσας, το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας και τη Μονή Ορφανής που βρίσκεται μέσα σε σπηλιά.

Τέλος, για πραγματική απόδραση στο χώρο και το χρόνο, θα πάτε στα Αντικύθηρα που απέχουν 24 χιλιόμετρα από το Καψάλι. Το νησάκι υπήρξε ορμητήριο των πειρατών και αιτία πολλών ναυαγίων. Μοναδικό του χωριό είναι ο Ποταμός.

Οι πιο γνωστές παραλίες στα Κύθηρα είναι το Καψαλάκι και η Φυρή Αμμος κοντά στη Χώρα, και η Πλατειά Αμμος στην Αγία Πελαγία όπου μπορείτε να απολαύσετε μπάνιο, θαλάσσια σπορ, αλλά και να χαλαρώσετε τις απογευματινές ώρες. Κατά μήκος του παραλιακού δρόμου, υπάρχουν πολλές γραφικές ταβέρνες που προσφέρουν τοπικές νοστιμιές. Το νησί φημίζεται για το γευστικότατο μέλι του και για τα νοστιμότατα φαγητά του.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το νησί των Κυθήρων κατοικείται από τα πανάρχαια χρόνια. Η ιστορία του έχει συνδεθεί με σημαντικά ιστορικά γεγονότα αλλά και με μυθολογικές αφηγήσεις.

Ο Ησίοδος στη Θεογονία του αναφέρει ότι στο νησί γεννήθηκε η Αφροδίτη η ωραιότερη θεά του Ολύμπου.

Σύμφωνα λοιπόν με το μύθο η Αφροδίτη συνελήφθη στον αφρό της θάλασσας των Κυθήρων όταν ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού και τα πέταξε στο πέλαγος.

Έτσι, από την ένωση των δύο αυτών στοιχείων γεννήθηκε η θεά του έρωτα, η οποία ταξίδεψε μέσα σ' ένα κοχύλι μέχρι την Κύπρο όπου και αναδύθηκε.

Τα Κύθηρα πρωτοκατοικήθηκαν από τους Φοίνικες. Αρχηγός τους ήταν ο Κύθηρος από τον οποίο πήρε και το νησί το όνομά του.

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα νησί κατοικούνταν από τη νεολιθική εποχή. Έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης που τοποθετούνται στο 3000 π.Χ.

Οι Φοίνικες επεξεργάζονταν τη πορφύρα - το κοχύλι από το οποίο παράγονταν το κόκκινο χρώμα - με το οποίο έβαφαν τα υφάσματα. Για την επεξεργασία του είχαν κατασκευάσει ειδικά εργαστήρια τα πορφυρεία. Εκείνη την εποχή το νησί ονομάζονταν και Πορφυρίς ή Πορφυρούσα.

Κατά τη δεύτερη χιλιετία οι Μινωίτες κατέστησαν τα Κύθηρα ως ενδιάμεσο σταθμό των ταξιδιών τους προς τη δύση. Σιγά - σιγά ίδρυσαν στο νησί μια ακμάζουσα αποικία, την πόλη Σκάνδεια που βρίσκονταν στη σημερινή θέση Παλαιόπολη. Επίσης, στο λόφο του Αβλέμονα στα βόρεια του νησιού ανακαλύφθηκε μινωικό ιερό με πολλά ενδιαφέροντα ευρήματα.

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στο νησί οι Μυκηναίοι. Κατά τους κλασικούς χρόνους τα Κύθηρα πέρασαν στην κυριαρχία των Αργείων, των Σπαρτιατών και των Αθηναίων.

Ακολούθησαν οι Μακεδόνες που κυριάρχησαν για λίγο στο νησί και οι Ρωμαίοι.

Το 365 μ.Χ. ένας ισχυρός σεισμός έπληξε το νησί με συνέπεια να αλλάξει η γεωμορφολογία στην περιοχή της Σκάνδειας.

Τον 6ο αιώνα το νησί αρχίζει να κατοικείται συστηματικά. Είναι η εποχή του βυζαντίου και στα Κύθηρα παρατηρείται έντονη θρησκευτική δραστηριότητα. Στο νησί ιδρύονται περισσότερες από 300 εκκλησίες. Επίσης, τότε κτίστηκε και ο οχυρωμένος οικισμός του Αγίου Δημητρίου στην Παλιόχωρα, που ήταν και η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού. Υπάρχει ένας τοπικός θρύλος που αναφέρει ότι στην Παλιόχωρα υπήρχαν 365 εκκλησιές, μία για κάθε μέρα του έτους.

Μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204, το νησί περιήλθε στην κυριαρχία των

Ενετών, οι οποίοι παραχώρησαν την διοίκηση των Κυθήρων στην οικογένεια Βενιέρη.

Αρχικά το νησί υπάγονταν στη βενετοκρατούμενη Κρήτη, αλλά τελικά ακολούθησε την κοινή ιστορική διαδρομή με τα υπόλοιπα Επτάνησα.

Την περίοδο της Ενετικής κυριαρχίας το νησί δέχτηκε πολλούς πρόσφυγες από την Πελοπόννησο και την Κρήτη και υπέστη πολλά δεινά από τις τούρκικες επιδρομές.

Το 1537 ο τρομερός πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα εισέβαλε στο νησί και το λεηλάτησε.

Τον 17ο αιώνα η ζωή ξαναγύρισε στο νησί. Η Επτάνησος Πολιτεία (1800-1807)

Στις 21 Μαίου 1800, υπογράφηκε στην Κωσταντινούπολη συνθήκη όπου αναγνώριζε την ανεξαρτησία των Επτανήσων, με το όνομα «Πολιτεία των Επτά Ενωμένων Νησιών», στην οποία επικυρίαρχη ήταν η Τουρκία. Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό ανεξάρτητο κράτος των νεότερων χρόνων, με δικό του Σύνταγμα και νόμους. Το πολιτειακό σχήμα όμως εντέλει δεν ευδοκίμησε, μια που σημειώθηκαν αυτονομιστικές εξεγέρσεις, ιδίως στο Ληξούρι, έως την κατάλυση της Επτανήσου Πολιτείας το 1807.

Τα Κύθηρα ακολουθώντας τη κοινή μοίρα των Επτανήσων πέρασε διαδοχικά από την κατοχή των Γάλλων, των Άγγλων και γνώρισε τις συνέπειες του Ρωσοτουρκικού πολέμου.

Το 1815 συμμετείχε στην Πολιτεία των Επτά Ενωμένων Νήσων.

Τον Μάιο του 1864 τα Κύθηρα ενώθηκαν με την Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι Κυθήριοι συμμετείχαν στην Εθνική Αντίσταση.

Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1944, τα Κύθηρα γράφουν ιστορία ως η πρώτη περιοχή της Ελλάδας που ελευθερώθηκε.

πηγή,φωτό : http://www.digital-camera.gr/index.php?option=photos&action=view&photo_id=18188 www.mlahanas.de/Greece/Cities/Kythira.html

http://www.kythera.gr/

Λεμονίτα!

Τώρα που έρχετε το καλοκαιράκι ,ένα δροσιστικό ποτό είναι ότι χρειάζεται για να σβήσουμε την δίψα μας και τι καλύτερο απο ένα ποτό που το έχουμε φτιάξει με τα χέρια μας!

Με φυσικά υλικά, χωρίς συντηρητικά, έτσι κι' αλλιώς δεν θα σας μείνει για πάνω απο 1-2 μέρες στο ψυγείο! Σίγουρα θα καταπλήξετε τους φίλους σας, ενώ δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου με τα πιτσιρίκια του σπιτιού!

Υλικά

για 1 μεγάλο μπουκάλι

2 νεροπότηρα χυμό απο φρέσκα λεμόνια

2 νεροπότηρα ζάχαρη

2 κ.σ.ξύσμα λεμονιού

 

Ετοιμασιά

 

Στύβετε τα λεμόνια και τα περνάτε απο σουρωτήρι.

Σε μία κατσαρόλα βάζετε το σουρωμένο χυμό ,προσθέτετε τη ζάχαρη και το ξύσμα λεμονιού.Βράζετε μέχρι να δέσει ο χυμός.

Αφήνετε να κρυώσει και το βάζετε με τη βοήθεια ενός χωνιού στο μπουκάλι.Το φυλάτε στο ψυγείο.

Κάθε φορά που θέλετε να απολαύσετε λεμονάδα γεμίζετε ένα ποτήρι κατά το ένα τρίτο με το συμπυκνωμένο χυμό και απογεμίζετε με παγωμένο νερό.

Ενα ολόφρεσκο φυλλαράκι δυόσμου να επιπλέει στο ποτήρι θα κάνει τη διαφορά!

Στην υγεία σας!

 

πηγή : http://www.eliasmamalakis.gr/recipe.asp?syntagi_cat_id=5&syntagi_id=246

Κεικ σοκολάτας!

Υλικά

200 γραμμ. βούτυρο

4 αβγά

1 φλιτζάνια ζάχαρη

3 φλιτζάνια αλεύρι

1,5 κουτ. του γλυκού μπέικιν πάουντερ

1/2 φλιτζάνι γάλα

2 κουταλιές σούπας κακάο

ξύσμα & χυμό απο 1 πορτοκάλι

Για το γλάσο:

125γραμμ. κουβερτούρα

1/4 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος

Ετοιμασία

Αφήνετε το βούτυρο να μαλακώσει σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς όμως να λιώσει, και το χτυπάτε με τη ζάχαρη στη μεγάλη ταχύτητα του μίξερ μέχρι να ασπρίσει το μείγμα. Ρίχνετε ένα ένα τα αβγά και συνεχίζετε το χτύπημα.

Ανακατεύετε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και το κακάο και τα ρίχνετε στο μίξερ εναλλάξ με το γάλα. Προσθέτετε το ξύσμα κ το χυμό πορτοκαλιού.

Βουτυρώνετε και αλευρώνετε 1 στενόμακρη φόρμα για κέικ και ρίχνετε το μείγμα.

Ψήνετε το κέικ σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για 40-50 λεπτά.

Αφήνετε να κρυώσουν και ξεφορμάρετε.

Για να φτιάξετε το γλάσο, ψιλοκόβετε την κουβερτούρα και τη βάζετε σε μπεν μαρί. Όταν λιώσει, ανακατεύετε με την κρέμα γάλακτος και περιχύνετε το κέικ.

Καλή επιτυχία!

Μπάλες τυριού!

Υλικά

300 γρ. φιλαδελφια

1/4 ροκφορ

1/4 φετα πικαντικη

1/4 καπνιστο τυρι
2-3 κ.σ. λαδι
2 κ.σ. μηλόξυδο
άσπρο & μάυρο σουσάμι

Εκτέλεση

Χτυπάμε στο μπλέντερ όλα μαζι τα υλικά , όσπου να ομογενοποιηθούν πολύ καλά.
Αφήνουμε το μειγμα το ψυγείο μας , για περίπου 1 ώρα.
Πλάθουμε σε μικρές μπουκίτσες~μπαλάκια , βρέχοντας να χέρια μας κατάτην διάρκεια.
Σε ένα πιάτο έχουμε ανακατέψει τα σουσάμια ή το καθένα χωριστά , ανάλογα με τα γούστα μας.
Κυλάμε τα μπαλάκια πάντω απο το σουσάμι και σερβίρουμε!

Καλή επιτυχία!

Κεικ καρότου με γλάσο τυριού!

Υλικά

1 φλυτζάνι ηλιέλαιο

1 φλυτζάνι λευκή ζάχαρη

1 φλυτζάνι μαύρη ζάχαρη

2 φλυτζάνια αλεύρι

3 φλυτζάνια τριμμένο καρότο

4 αυγά

1 κουταλάκι αλάτι

2 κουταλάκια μπέικιν

1/2 κουταλάκι μοσχοκάρυδο

2 κουταλάκια κανέλα

Για το γλάσο τυριού:

1 πακέτο κρέμα τυριού

1&1/2 φλυτζανιού ζάχαρη άχνη

1-2 βανίλιες

Εκτέλεση

 

Χτυπάμε τα αυγά, τις ζάχαρες, προσθέτουμε το λάδι 

και το αλέυρι με τα διογκωτικά και τα μπαχαρικά.

Συνεχίζουμε με το καρότο.

Βάζουμε σε λαδωμένη φόρμα ή ταψάκι και ψήνουμε σε μέτριο 

φούρνο περίπου 30-40 λεπτά.

Αφήνουμε να κρυώσει και επάνω απλώνουμε το γλάσο.

Για το γλάσο:

 

Χτυπάμε το τυρί να αφρατέψει και 

προσθέτουμε την ζάχαρη και την βανίλια.

 

Καλή επιτυχία!